Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
Γιορτάζουμε σήμερα τὴ γιορτὴ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς προκρίτους Ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ. Τοῦ πλέκουμε ἐγκώμιο, γιατί τὸν θεωροῦμε πατέρα ὅλων ὅσοι φέρουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Τὸν θεωροῦμε Πατριάρχη ὅσων γεννήθηκαν ὄχι ἀπὸ αἵματα, οὔτε ἀπὸ θέλημα σαρκός, οὔτε ἀπὸ θέλημα ἀνδρός, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Θεό. Δώδεκα γιοὺς εἶχε ὁ Ἰακώβ, ἀπὸ τοὺς ὁποίους δημιουργήθηκαν οἱ δώδεκα φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ. Δώδεκα μαθητὲς ἐπέλεξε καὶ ὁ Χριστός, γιὰ νὰ μαθητεύσουν τὸ Εὐαγγέλιο σὲ ὅλα τὰ ἔθνη καὶ νὰ κρίνουν τὶς δώδεκα φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ.
Ὁ Ἰωάννης ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους ἔχει ὅλα τὰ κοινὰ γνωρίσματα τῶν ἁγίων Ἀποστολῶν, ὅπως κοινὴ ἔχει καὶ τὴν ὑψηλὴ κλήση ποὺ τοὺς ἔκανε ὁ Κύριος νὰ τοὺς καλέσει στὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ γνωρίσματα ποὺ ἀποδίδονται μόνο στοὺς τρεῖς πρωτοκορυφαίους Ἀποστόλους, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη. Ὁ Ἰωάννης δὲν εἶναι μόνο κλητὸς Ἀπόστολος, ἀλλὰ συναριθμεῖται μὲ τοὺς ἐκλεκτούς, καὶ μάλιστα εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς τῶν ἐκλεκτῶν καὶ ὁ κορυφαῖος του κορυφαίου χοροῦ τῶν Ἀποστόλων, ὁμόστοιχος μὲ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰάκωβο, τοὺς τρεῖς προκρίτους καὶ πρωτοκορυφαίους Ἀποστόλους. Στὸ ὅρος Θαβὼρ τὸν Ἰωάννη ἐπέλεξε ὁ Χριστὸς μαζὶ μὲ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰάκωβο, γιὰ νὰ δοῦν «τὸ ὑπερφυὲς θέαμα» τῆς θείας Μεταμορφώσεώς Του. Εἶδε «τὴν ὑπεραστράπτουσαν αἴγλην» τοῦ φωτὸς τῆς θεότητος τοῦ Υἱοῦ καὶ ἄκουσε τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατρὸς «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε » (Μάτθ.ιζ 5).
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης κοινὸ ἔχει καὶ τὸ γνώρισμα τοῦ εὐαγγελιστοῦ μαζὶ μὲ ἄλλους τρεῖς ποὺ συνέγραψαν ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ἂν καὶ στὴ μεγαλοφωνία καὶ στὸ ὕψος τῆς θεολογίας ὑπερτερεῖ κατὰ πολύ. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ γνωρίσματα ποὺ ἀποδίδονται μόνο στὸν Ἰωάννη. Μόνον αὐτὸς ἀπ’ ὅλους τούς Ἀποστόλους καὶ ἀπ’ ὅλους τούς φημισμένους ἄνδρες τῆς Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης καλεῖται «Παρθένος». Διότι φύλαξε παρθενία σώματος, ψυχῆς, νοῦ καὶ αἰσθήσεων. Φύλαξε «τὴν ἀκριβῆ παρθενίαν», ποὺ εἶναι «ἡ πρὸς πᾶσαν κακίαν ἀσυνδύαστος γνώμη».
Μόνον αὐτὸς ἀπ’ ὅλους τούς Ἀποστόλους ὀνομάζεται «ἠγαπημένος». Διότι ζοῦσε ζωὴ καθαρότητος καὶ ἁγιασμοῦ καὶ ἀγαποῦσε τὸν ἅγιο Θεὸ μὲ ὅλη τὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά του. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀγαπήθηκε ἀπὸ τὸν Χριστὸ περισσότερο ἀπ’ ὅλους. Εἶναι «ὁ μαθητής ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς», «ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ», (Ἰω. κα’ 20). Μόνον αὐτὸς ἀπ’ ὅλους τούς Ἀποστόλους ὀνομάζεται «υἱὸς Παρθένου», καὶ μάλιστα τῆς μητροπαρθένου καὶ Θεομήτορος, ἀφοῦ ἔγινε γι’ αὐτὴν κατὰ χάριν ὅ,τι ὁ Χριστὸς τῆς εἶναι κατὰ φύσιν.
Ἐὰν δὲ μόνον αὐτὸς ἀπέκτησε τὴν ἴδια μὲ τὸν Χριστὸ μητέρα, εἶναι καὶ ὁ μόνος ἀδελφὸς τοῦ ἐπάνω ἀπὸ ὅλους καὶ συγγενὴς καὶ ἀφομοιωμένος μὲ τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ. Υἱὸς ἀγαπητός τοῦ Θεοῦ Πατρὸς ὁ Κύριος; Καὶ ὁ Ἰωάννης μαθητὴς ἀγαπητός τοῦ Κυρίου. Στὸν κόλπο τοῦ Πατρὸς ὁ Κύριος; Στὸν κόλπο τοῦ Υἱοῦ ὁ Ἰωάννης. Παρθένος ὁ Κύριος; Καὶ αὐτὸς διὰ τῆς χάριτος Ἐκείνου παρθένος. Παρθένου υἱὸς ὁ Κύριος; Τῆς ἰδίας υἱὸς κατὰ χάριν καὶ αὐτός, ἐφόσον ὁ Κύριος ἐπάνω ἀπὸ τὸν σταυρὸ στὸν Ἰωάννη ἐμπιστεύθηκε τὴν Παναγία μητέρα Του λέγοντας «Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου» (Ἰω. ιθ’ 27). «Ἐβρόντησε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ὁ Κύριος»; Καὶ ὁ Ἰωάννης «βροντή» καὶ «υἱὸς βροντῆς» ὀνομάζεται (Μάρκ. γ’ 17). Καὶ μάλιστα εἶναι βροντὴ θεολογικότατη, ποὺ ἀντηχεῖ σὲ ὅλα τὰ πέρατα τῆς γῆς καὶ θεολογεῖ λέγοντας. «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.» (Ἰω. α’ 1).
Εἶναι τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸ ὁ Κύριος ποὺ φωτίζει κάθε ἄνθρωπο ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο καὶ διὰ τοῦ Ὁποίου δημιουργήθηκαν τὰ πάντα; Καὶ ὁ Ἰωάννης γίνεται κάτοπτρο ποὺ ἀντανακλᾶ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶναι ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης πού μᾶς διδάσκει νὰ ἀγαποῦμε τὸν ἅγιο Θεὸ ὄχι μόνο «ἐν λόγῳ καί γλώσσῃ», ἀλλὰ καὶ «ἐν ἔργῳ καί ἀληθείᾳ» (Α’ Ἰω. γ’ 18).
Εἴθε νὰ ἀγαποῦμε κι ἐμεῖς τὸν ἅγιο Θεό, ὅπως Τὸν ἀγαποῦσε ὁ Ἰωάννης! Νὰ τιμοῦμε κι ἐμεῖς τὸν ἀγαπημένο μαθητὴ Του ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο, ὅπως τὸν τιμοῦσε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς! Γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε κι ἐμεῖς τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν καὶ νὰ γίνουμε κληρονόμοι Ζωῆς αἰωνίου. Ἀμὴν
