Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019 

Ευαγγέλιο, Κυριακής μετά την Χριστού Γεννήσιν, Ματθ. β ́ 13-23.

«ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον»

Αυτήν την εντολή εκ μέρους του Θεού δίνει ο Άγγελος στον δίκαιο Ιωσήφ, μόλις οι Μάγοι που προσκύνησαν στην Βηθλεέμ τον Χριστό, ανεχώρησαν για την χώρα τους. Σήκω του λέει. Σήκω γρήγορα, πάρε το παιδίον και την μήτερα του και φύγε, φύγε το γρηγορότερο στην Αίγυπτο. Φύγε και μην αργοπορείς. «Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον». Να φύγει στην Αίγυπτο τον διατάζει. Να κάνει ένα μεγάλο και κοπιώδες για την εποχή εκείνη ταξείδι. Και γιατί να το κάνει όλο αυτό; Προκειμένου να σωθεί το Παιδίον από την μανία και τα χέρια του αιμοβόρου Ηρώδου, που είχε αποφασίσει να το θανατώσει. Να μην γίνει θαύμα, αλλά φυγή, να γίνει προσπάθεια, να καταβληθεί κόπος από τον Ιωσήφ, να κάνει ο δίκαιος ό,τι μπορεί, προκειμένου να σωθεί το Παιδίον. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως για την σωτηρία μας κάνει το παν ο Θεός, είναι ανάγκη όμως να κάνουμε και εμείς το παν.

Κατ’ αρχάς ας προσπαθούμε μόνοι μας να απαλλαγούμε από τα δεινά της ζωής μας. Ποια είναι αυτά; Ανεργία, ανέχεια, στερήσεις και δυσχέρειες, πόνοι και ασθένειες, αδικίες, κατατρεγμοί και συκοφαντίες. Ποιος όμως είναι ικανός να μας σώσει από όλα αυτά; Μόνον ο πολυεύσπλασχνος και παντοδύναμος Θεός. Και μας σώζει. Μας λυτρώνει από κινδύνους και θλίψεις και πειρασμούς. Μας ιατρεύει από ασθένειες, μας γλυτώνει από την αγκαλιά του θανάτου. Πότε όμως; Όταν κάνουμε ο καθένας από εμάς, το δικό μας καθήκον, όταν προσπαθούμε να απαλλαγούμε από τα βάσανα που μας παιδεύουν. Ας κάνουμε εμείς ό,τι μπορούμε, και ο Θεός τότε θα κάνει και το δικό του. Είσαι άρρωστος, ή έχεις άρρωστο στην οικογένειά σου; Τρέξε στον Θεό. Παρακάλεσέ Τον, κάνε Ευχέλαιο. Αλλά τρέξε και στον ιατρό, ζήτα την βοήθεια και την συμβουλή της επιστήμης, πάρε και τα φάρμακα. Το ίδιο και όταν διώκεσαι και συκοφαντήσαι. Όταν πεινάς, όταν στερήσαι, όταν αδικήσαι. Πρόστρεξε στον Θεό. Αλλά, μίλα, φώναξε, ζήτησε και την βοήθεια των άλλων για να προστατευθείς. Κάνε εσύ το δικό σου, το ανθρώπινο, το δυνατό, το χρέος σου. Θα κάνει και ο Θεός το δικό Του, το θεϊκό, το αδύνατο, το θαύμα του. Αυτό έκανε και ο Ιωσήφ. Κλήθηκε να κάνει το χρέος του, την δική του προσπάθεια προκειμένου να προστατευτεί το Παιδίον. Να κάνει το μεγάλο και επικίνδυνο ταξείδι αυτό στην Αίγυπτο. Αυτό ήταν το δικό του. Έκανε και ο Θεός το θαύμα του. Του φανέρωσε τις σκέψεις του Ηρώδου, που ήταν αδύνατον να τις γνωρίζει ο Ιωσήφ. Έτσι και εμείς. Ας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, και να είμαστε βέβαιοι πως θα βοηθήσει ο Θεός και θα απαλλαγούμε από τα δεινά μας.

Εν συνεχεία, ας αγωνιζόμαστε να απαλλαγούμε από την τυραννία των παθών. Ενώ τα δεινά μας προσβάλλουν απ’ έξω, τα πάθη μας πολεμούν και μας κυριεύουν από μέσα. Και τί φοβερά που είναι τα πάθη της αμαρτίας, της κακίας, του παλαιού ανθρώπου. Της οργής, του θυμού, του φθόνου, της ζήλιας. Πόσο τυφλώνουν την ψυχή του ανθρώπου. Μας αιχμαλωτίζουν, και γινόμαστε ταλαίπωροι εξαιτίας τους. Ποιος θα μας λυπηθεί και θα μας σώσει; Ποιος θα σπάσει τις αλυσίδες των παθών και θα μας ελευθερώσει; Μόνον ο Λυτρωτής και Θεός μας, που έγινε άνθρωπος, για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Αυτός έχει την δύναμη να νεκρώσει τα πάθη μας, να διαλύσει τους πειρασμούς, να ελευθερώσει τους αιχμαλώτους. Μόνον αυτός. Αλλά και ο καθένας μας. Ο καθένας μας, που πάσχει από τους λογισμούς, και ταλαιπωρείται από τα πάθη του, ας αγωνίζεται. Χρειάζεται αγώνας σκληρός, από μέρους μας, προκειμένου να νεκρωθούν τα πάθη και να ιατρευθούν οι πληγές. Συνεχής, εντατικός, πνευματικός αγώνας. Με όλες μας τις δυνάμεις. Και ο Θεός δεν θα μας αφήσει. Θα στείλει την Χάρη Του, την κατάλληλη στιγμή και θα μας ελευθερώσει.

Τέλος, χρειάζεται εργασία πνευματικής καλλιέργειας και προαγωγής. Το να φύγουν τα πάθη από μέσα μας, είναι η μισή δουλειά, δεν είναι το παν. Δύσκολη, αλλά μισή. Το παν είναι και η πνευματική πρόοδος και καρποφορία στην αρετή. Στα έργα της πίστεως και της αγάπης. Καλό να βγεί το μίσος από την καρδιά, αλλά να φυτευθεί και η αγάπη. Να λείψει το ψέμα, αλλά να κυριαρχήσει και η αλήθεια. Το παν είναι να επέλθει θετική αλλαγή, αναγέννηση πλήρης, μεταμόρφωση σωτήρεια, πνευματική ανασυγκρότηση. Και αυτό βέβαια είναι έργο της θείας Χάριτος. «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν», είπε ο Κύριος. Εκείνος, ο Κύριος και Θεός μας, μέσα από την άπειρη ευσπλαχνία του και το έλεος Του, θα αρχίσει, θα προχωρήσει και θα τελειώσει το έργο της αναγέννησης της καρδιάς μας. Αλλά καλούμαστε και εμείς να γίνουμε συνεργάτες του, σε αυτό. Να καλλιεργούμε καθημερινά και συστηματικά στον εαυτό μας, τις αρετές. Να αγνιζόμαστε με την προσευχή και την ελεημοσύνη. Να καθαριζόμαστε με την μετάνοια και την εξομολόγηση. Να αγιαζόμαστε και να στηριζόμαστε με την συμμετοχή στα Θεία Μυστήρια και την μελέτη του Λόγου του Θεού. Αυτό είναι η πνευματική καλλιέργεια. Αυτό ζητά ο Θεός από εμάς.

Το παν στη ζωή μας, αδελφοί μου, είναι ο Θεός. Το κάθε θαύμα για την σωτηρία μας, Εκείνος το κάνει. Από εμάς εξαρτάται να κάνουμε αυτό που είναι δυνατόν στην θνητή ύπαρξή μας. Και τότε θα δούμε πως θα επιτύχουμε την αιώνια σωτήρια μας, έχοντας ως ακλόνητο στήριγμα την Χάρη του Θεού.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ.