Κωνσταντίνου Χολέβα- Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος
«Σάββατο νἆναι, μάστορη, κι ἄς εἶν’ σαράντα ὧρες» λέει μιά λαϊκή παροιμία ἐκφράζοντας τήν χαρά τοῦ ἐργαζομένου γιά τήν ἀνάπαυση τῆς Κυριακῆς πού ἀκολουθεῖ μετά τό Σάββατο. Αὐτή τήν παράδοση τοῦ λαοῦ μας, βασισμένη στή Χριστιανική μας κληρονομιά, ἔρχεται νά ἀνατρέψει ἡ ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργοῦ Ἀνάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκη, μέ τήν ὁποία ὁρισμένα καταστήματα θά λειτουργοῦν ἑπτά Κυριακές τόν χρόνο καί ὁρισμένα ἄλλα θά λειτουργοῦν ὅλες τίς Κυριακές. Ὁ Ὑπουργός ἐπικαλεῖται μελέτη τοῦ ΟΟΣΑ (Ὀργανισμοῦ Οἰκονομικῆς Συνεργασίας καί Ἀναπτύξεως), ἡ ὁποία προβλέπει αὔξηση τῶν θέσεων ἐργασίας μέ τήν κατάργηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας. Ἀντιθέτως ἡ Γενική Συνομοσπονδία Ἐμπόρων καί Βιοτεχνῶν Ἑλλάδος διαμαρτύρεται διότι θά ἀναγκασθοῦν πολλοί μικροέμποροι καί μικροκαταστηματάρχες νά προσλάβουν προσωπικό μόνο καί μόνο γιά νά ἀνταγωνισθοῦν τίς μεγάλες ἐμπορικές ἀλυσίδες, οἱ ὁποῖες θά λειτουργοῦν τήν Κυριακή.
Ἐπιθυμῶ νά ἐκφράσω τήν ἀνησυχία μου γιά τόν κίνδυνο καταπίεσης τοῦ θρησκευτικοῦ συναισθήματος πολλῶν ἐργαζομένων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν χριστιανική συνείδηση καί ἀρνοῦνται νά ἐργασθοῦν τήν Κυριακή. Πρέπει ὁπωσδήποτε νά κατοχυρωθεῖ στό νομοθέτημα τό δικαίωμα τοῦ ὑπαλλήλου νά ἀρνηθεῖ κάθε πρόταση ἡ πίεση τοῦ ἐργοδότη νά ἐργάζεται καί τήν Κυριακή. Ἄν κάποιοι ἐργοδότες ἤ ἐργαζόμενοι ἀδιαφοροῦν γιά τή Χριστιανική μας κληρονομιά, αὐτό εἶναι δικαίωμά τους. Ὑπάρχουν ὅμως πολλοί συνέλληνες πού ἀκολουθοῦν τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί θέλουν νά ἀφιερώσουν τήν Κυριακή στόν Κύριο, μέ ἐκκλησιασμό καί μέ ἀφοσίωση στήν οἰκογένεια. Αὐτοί πρέπει νά προστατευθοῦν νομοθετικῶς. Νά προβλέπεται ρητά ὅτι δέν δικαιοῦται ὁ ἐργοδότης νά ἀπολύσει ἐργαζόμενο, ὁ ὁποῖος προβάλλει λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης καί θέλει νά τηρήσει τήν Κυριακή ἀργία.
Ὁ ἑλληνικός λαός εἶναι βαθιά συνδεδεμένος μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί παράδοση. Ἀλλά καί τό Σύνταγμα ἀναγνωρίζει ὡς ἐπικρατοῦσα τήν Ὀρθόδοξη πίστη, στοιχεῖο πού δέν πρέπει νά παραβλέπουν οἱ νομοθετοῦντες. Γιά τόν Χριστιανό οἱ Δέκα Ἐντολές εἶναι ξεκάθαρες. Θά ἐργάζεσαι ἕξι ἡμέρες καί τήν ἑβδόμη θά τήν ἀφιερώνεις στόν Κύριο καί Θεό σου. Πρίν ἀπό 1700 ἀκριβῶς χρόνια ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καθιέρωσε τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς μαζί μέ τό διάταγμα τῆς ἀνεξιθρησκίας (Μεδιόλανα, 313 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός δίδασκε στούς ὑπόδουλους Ἕλληνες νά τηροῦν τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς καί μάλιστα ἔλεγε ὅτι τό κέρδος πού γίνεται τήν Κυριακή δέν εἶναι εὐλογημένο! Ἀκόμη καί σέ χῶρες μέ μουσουλμανική πλειοψηφία, ὅπως ἡ Αἴγυπτος, ἡ Ἰορδανία καί ἡ Συρία, οἱ πολίτες πού ἀνήκουν σέ Χριστιανικές μειονότητες δικαιοῦνται νά μήν ἐργάζονται τήν Κυριακή.
Ἡ γλῶσσα συνήθως ἐκφράζει πολιτιστικές καί θρησκευτικές ἀντιλήψεις. Στά ἑλληνικά Κυριακή σημαίνει ἡμέρα ἀφιερωμένη στόν Κύριο. Τό ἵδιο συμβαίνει καί στίς λατινογενεῖς γλῶσσες τῆς Νότιας Εὐρώπης. Τό γαλλικό Dimanche, τό ἰταλικό Domenica κλπ προέρχονται ἀπό τή λατινική λέξη Dominus, πού σημαίνει Κύριος. Ἀντιθέτως στίς βορειοευρωπαϊκές γλῶσσες ἡ Κυριακή λέγεται ἡμέρα τοῦ Ἡλίου, καταδεικνύοντας πόσο ἰσχυρά εἶναι τά κατάλοιπα τῆς Ἡλιολατρείας καί εἰδωλολατρείας. Θυμίζω: Sunday στά ἀγγλικά, Sontag στά γερμανικά. Οἱ Βόρειοι λαοί δέν ἔχουν μεγάλη διάθεση νά ἀφιερώσουν τήν Κυριακή στόν Χριστό καί αὐτή τή θρησκευτική ἀδιαφορία τους θέλουν νά μεταφέρουν στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μέσω τῆς τρόικας.
Ἡ Πολιτεία, λοιπόν, ὀφείλει νά προστατεύσει τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική κληρονομιά τοῦ λαοῦ μας. Εἰδάλλως θά ἔχουμε φαινόμενα Χριστιανῶν ἀντιρρησιῶν συνειδήσεως, οἱ ὁποῖοι μποροῦν νά φέρουν τήν ἔνστασή τους ἐνώπιον ἑλληνικῶν ἡ καί εὐρωπαϊκῶν δικαστηρίων. Ἡ ἑλληνική ἔννομη τάξη προστατεύει τόν Μάρτυρα τοῦ Ἰεχωβᾶ ὡς ἀντιρρησία συνειδήσεως καί τοῦ παρέχει τό δικαίωμα ἄοπλης θητείας. Ἄς προστατεύσει καί τά δικαιώματα τῆς Ορθόδοξης Χριστιανικῆς πλειοψηφίας. Οἱ ἱδρυτές τοῦ κράτους, οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821, ὀραματίσθηκαν μία Χριστιανική Ἑλλάδα, ὅπως φαίνεται καί ἀπό τά κείμενα τῶν πρώτων Ἐθνοσυνελεύσεων.
