Eἰς τόν Ἀρχάγγελον Mιχαήλ.
Ἐβουλόμην σοι, Μιχαήλ, ᾄσμα πρέπον
ᾎσαι πρεπόντως, ἀλλ' ἄϋλον, οὐκ ἔχω.
Eἰς τόν Ἀρχάγγελον Γαβριήλ.
Oρών Γαβριήλ Άγγελον χαράς μέγαν,
Σε μάλα χαίρω και πτερούμαι σω πόθω.
Ὀγδόη οὐρανίης κυδαίνει τάξιος Ἀρχούς.
Εἰς τὴν Σύναξιν τῶν ἐννέα Ταγμάτων,
Σεραφίμ, Χερουβίμ, Θρόνων, Κυριοτήτων, Ἐξουσιῶν, Ἀρχῶν, Δυνάμεων, Ἀρχαγγέλων καὶ Ἀγγέλων.
Ἐπάξιόν τι Ταγμάτων τῶν ἐννέα
Τὶς ἂν γόνος φθέγξαιτο μηνῶν ἐννέα;
Κατὰ τὴν Ἅγια Γραφὴ οἱ ἄγγελοι στέλνονται ἀπὸ τὸ Θεὸ μὲ μορφὴ ὁρατὴ (οἱ ἄγγελοι εἶναι ἀόρατα ἀγαθὰ πνεύματα κοντὰ στὸ, Θεό) σὲ σπουδαῖες ἱστορικὲς περιστάσεις, ποῦ πρόκειται νὰ ἐκδηλωθεῖ ἢ νὰ ἐκτελεσθεῖ κάποια μεγάλη θεία θέληση.
Τὴ σχέση, τώρα, ποὺ ἔχουν οἱ ἄγγελοι μὲ τὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους, καθὼς καὶ τὴν ἀποστολή τους, βλέπουμε ἐπίσης μέσα στὴν Ἁγία Γραφή. Καὶ ἰδιαίτερα, στοὺς Ψαλμοὺς 33, στίχ. 8 καὶ 90, στίχ. 10-12, στὴ δὲ Καινὴ Διαθήκη, Μάτθ. ἰη' στίχ. 10, καθὼς ἐπίσης καὶ στὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή, κέφ. ἀ' στίχ. 14, ὅπου ὁ συγγραφέας ἀναφωνεῖ: «οὐχί πάντες εἰσί λειτουργικά πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα δίά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;». Δηλαδή, δὲν εἶναι ὅλοι οἱ ἄγγελοι πνεύματα ὑπηρετικά, τὰ ὅποια ἐνεργοῦν ὄχι ἀπὸ δική τους πρωτοβουλία, ἀλλὰ ἀποστέλλονται ἀπὸ τὸ Θεὸ γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν ἐκείνους ποῦ μέλλουν νὰ κληρονομήσουν τὴν αἰώνια ζωή;
Ἐπικεφαλῆς τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων εἶναι οἱ ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Τὸν Μιχαὴλ συναντᾶμε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. π.χ. ὅταν ὁ Ἀβραὰμ μέλλει νὰ θυσιάσει τὸν Ἰσαάκ, στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, στὸν Ἠλία, στὸν Λώτ, γιὰ νὰ τὸν σώσει ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφάσισε νὰ καταστρέψει τὰ Γόμορα, στὸν Πατριάρχη Ἰακώβ, στὸν μάντη Βαρλαὰμ καὶ ἄλλου. Ἐπίσης ὁ Μιχαήλ, ἦταν αὐτὸς ποὺ ὁδήγησε τὸ λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ στὴ φυγὴ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Τὸν Γαβριὴλ συναντᾶμε στὴν Καινὴ Διαθήκη, ὅπως στὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου καὶ ἄλλου. Στὴν μνήμη, λοιπόν, τῶν ἀποστολῶν καὶ τοῦ ἔργου ποὺ ἐπιτελοῦν οἱ ἄγγελοι, ἡ Ἐκκλησία μας ὅρισε τὴ γιορτὴ τῆς 8ης Νοεμβρίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίωv στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεv ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵvα ταῖς ὑμῶv δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγωv, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦvτες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτεvῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι
τῶν ἄνω Δυνάμεων.
Κοντάκιον
Ἦχος β’.
Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ, λειτουργοῖ θείας δόξῃς, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγοί, καὶ ἀρχηγοὶ Ἀσωμάτωv, τὸ συμφέροv ἡμῖv αἰτήσασθε, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, ὡς τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγοι.
Ὁ Οἶκος
Ἔφης φιλάνθρωπε ἐν Γραφαῖς σου, πλήθη χαίρειν Ἀγγέλων ἐν οὐρανῷ, ἐπ' ἀνθρώπῳ ἑνὶ μετανοοῦντι, Ἀθάνατε· ὅθεν ἡμεῖς οἱ ἐν ἀνομίαις, ἀναμάρτητε, μόνε καρδιογνῶστα, σὲ δυσωπεῖν καθ' ἑκάστην τολμῶμεν ὡς εὔσπλαγχνον, οἰκτεῖραι καὶ καταπέμψαι ἀναξίοις κατάνυξιν, Δέσποτα, παρέχων ἡμῖν συγχώρησιν· ὑπὲρ πάντων γὰρ ἡμῶν πρεσβεύουσιν,
οἱ τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγοι.
Μεγαλυνάριον
Πρόκριτοι Δυνάμεων νοερῶν, Μιχαὴλ πρωτάρχα, καὶ λαμπρόμορφε Γαβριήλ, σὺν ταῖς οὐρανίαις, αἰτεῖτε στρατηγίαις, ἡμῖν καταπεμφθῆναι
τὸ μέγα ἔλεος.