Γεννήθηκε καί ἔζησε κατά τή διάρκεια τοῦ δεκάτου τετάρτου αἰῶνα στή Βολισσό τῆς Χίου. Ἀνατράφηκε ὡς Χριστιανή ἀπό τή μητέρα της παρόλο πού ὁ πατέρας της ἦταν εἰδωλολάτρης.
Σέ νεαρή ἡλικία, ἡ μητέρα της πέθανε καί ἡ Μαρκέλλα συνέχισε νά μελετά τήν Καινή Διαθήκη, νά προσεύχεται στό Θεό καί νά ζεῖ μιά ζωή σύμφωνα μέ αὐτά πού τῆς εἶχε διδάξει.
Περίπου στά δέκατα ὄγδοα γενέθλιά της, ὁ πατέρας της, τήν ἀνάγκασε μέ πολύ σκληρό τρόπο καί μέ ἀπειλές νά γίνει εἰδωλολάτρης. Φοβισμένη, διέφυγε στά κοντινά βουνά καί κρύφθηκε σ’ἕναν θάμνο. Ὁ πατέρας της τήν βρῆκε, μέ τή βοήθεια ἑνός βοσκοῦ καί ἔβαλε φωτιά στό θάμνο γιά νά τήν ἀναγκάσει νά παρουσιαστεῖ.
Ἡ Μαρκέλλα ἔτρεξε στή θάλασσα γιά νά σωθεῖ, ἀλλά ὁ πατέρας της τήν στόχευσε μέ τό τόξο του καί μέ ἕνα βέλος τήν πλήγωσε. Τό αἶμα της Ἁγίας ἔβαψε τούς βράχους καί αὐτή τήν ἡμέρα, τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς της, τό αἶμα της γίνεται ὀρατό σέ αὐτούς τούς βράχους. Ὅταν τραυματίστηκε, προσευχήθηκε στόν Ἰησοῦ Χριστό νά τήν κρύψει. Ἕνας βράχος ἄνοιξε καί ἔκρυψε τό σῶμα της μέσα, ἀλλά ὄχι τό κεφάλι της. Ὁ πατέρας της, τήν ἀποκεφάλισε καί ἔριξε τό κεφάλι στή θάλασσα, τό ὁποῖο βγῆκε στήν παραλία τῆς Κώμης. Ὁ βράχος αὐτός ἀναβλύζει ἔως τίς μέρες μας Ἁγίασμα.
Μαρτυρίες πιστῶν ἀναφέρουν ὅτι εικόνα της εἶναι θαυματουργή καί πῶς ὅταν ὁ Ἱερέας στίς 22 Ἰουλίου, πού ἑορτάζεται ἡ μνήμη της, διαβάζει τήν παράκληση τό νερό τῆς θάλασσας βράζει καί σταματᾶ ὅταν τελειώσει. Τήν ἡμέρα αὐτή γίνεται μεγάλο πανηγύρι καί ἑκατοντάδες προσκυνητές ἔρχονται ὄχι μόνο ἀπό τό νησί, ἀλλά καί ἀπό ὅλο τόν κόσμο.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς ἁγνείας τὸ ρόδον καὶ τῆς Χίου τὸ βλάστημα, τὴν Ἁγίαν Μαρκέλλαν ἐν ὠδαῖς εὐφημήσωμεν τμηθεῖσα γὰρ χειρὶ τῇ πατρικῇ, ὡς φύλαξ ἐντολῶν τῶν τοῦ Χριστοῦ, ρώσιν νέμει καὶ κινδύνων ἀπαλλαγήν, τοὶς πρὸς αὐτὴν κραυγάζουσι, δόξα τῷ δεδοκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.
