Η ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

Η ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΝΑ ΑΙΩΝΙΟ ΘΑΥΜΑ: Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

                                                        τοῦ Μητροπολίτου Ἀχελῴου κ. Εὐθυμίου

Προοίμιον: Ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ διατήρηση τῆς ὀρθῆς πίστης τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα συνεχὲς καὶ αἰώνιο θαῦμα. Ἡ ἱστορία τῶν 20 αἰώνων αὐτὸ ἀκριβῶς μαρτυρεῖ. Ἃς ἀναλογισθοῦμε σήμερα τὸ αἰώνιο αὐτὸ θαῦμα.

α. Νίκη κατὰ τῶν διωκτῶν: Τὴν πολέμησαν τὴν Ὀρθοδοξία. Χρησιμοποιήθηκαν ὅλα τὰ μέσα τῆς βίας, τοῦ ἐξαναγκασμοῦ καὶ τῆς προπαγάνδας μὲ ἕνα σκοπό: τὴν ἐξόντωση τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Ὀρθοδοξία ὅμως δὲν ξερριζώνεται ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν ὀρθοδόξων λαῶν (παραδείγματα τουρκοκρατίας καὶ σοβιετικῆς Ρωσίας). Καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ κάθε μαρτύριο ἡ Ὀρθοδοξία ἀνασταίνεται δυνατότερη καὶ καθαρότερη. Καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὸ αἰώνιο θαῦμα τῆς Ἐκκλησίας παρουσιάζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ὡς ἐξῆς: «Ἐκκλησίας οὐδὲν ἴσον. Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία. Πολεμουμένη νικᾶ, ἐπιβουλευομένη περιγίνεται (ἀνασταίνεται), ὑβριζομένη λαμπρότερα καθίσταται. Δέχεται τραύματα καὶ οὐ καταπίπτει ὑπὸ τῶν ἐλκών (πληγές). Κλυδωνίζεται, ἂλλ' οὐ καταποντίζεται. Χειμάζεται, ἀλλὰ ναυάγιον οὒχ ὑπομένει. Παλαίει, ἂλλ' οὒχ ἡττᾶται. Πυκτεύει (γρονθοκοπεῖται), ἂλλ' οὐ νικᾶται».

β. Νίκη κατὰ τῶν αἱρετικῶν: Τὴν Ὀρθοδοξία θέλησαν, ἐπίσης, νὰ τὴν μολύνουν οἱ αἱρετικοί. Μετὰ ἀπὸ τοὺς διῶκτες, οἱ πιὸ φοβεροὶ ἐχθροί της ἤσαν καὶ εἶναι οἱ αἱρετικοί. Καὶ ποιὸ τὸ ἀποτέλεσμα; Ἡ Ὀρθοδοξία ἔμεινε ἀκλόνητη, ἀμόλυντη καὶ ἄφθαρτη. Κράτησε τὴν ἴδια πίστη, τὸ ἴδιο φρόνημα. Αὐτὸ διακηρύττουν καὶ οἱ Πατέρες τῆς 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μετὰ τὸ νέο θρίαμβο τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν εἰκονοκλαστῶν: «Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν... οὕτω φρονοῦμεν οὕτω λαλοῦμεν οὕτω κηρύσσομεν...».

γ. Ἡ σημερινὴ ἀκτινοβολία: Ἡ Ὀρθοδοξία ἀκτινοβολεῖ. Εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ φωτὸς καὶ τῆς Ἀναστάσεως. Τὸ φῶς τῆς τὸ παίρνει κατ' εὐθεῖαν ἀπὸ τὸν Ἀναστάντα, τὸν ὅποιον λατρεύει κάθε Κυριακή. Καὶ τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας προσείλκυσε τοὺς λαούς, ὅπως τοὺς Σλαύους, τοὺς Ἀφρικανούς, τοὺς Ἀσιάτες καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς καὶ τῆς Ἀλάσκας. Εἶναι δὲ χαρακτηριστικό, ὅτι καὶ μορφωμένοι τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς στρέφονται μὲ πολὺ ἐνδιαφέρον γιὰ νὰ τὴν γνωρίσουν καλύτερα.

Ἐπίλογος: Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἕνα θαῦμα. Καὶ τὸ θαῦμα αὐτὸ τὸ ἐπιτελεῖ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἐνώπιον αὐτῆς τῆς πραγματικότητας, ἡ εὐθύνη μας εἶναι τεράστια. Καλούμαστε νὰ ἐκτιμήσουμε τὸν πολύτιμο αὐτὸ θησαυρό, νὰ τὸν γνωρίσουμε καλύτερα καὶ νὰ τὸν φρουρήσουμε ἀπὸ τοὺς διαφόρους ἐχθρούς της. Νὰ γίνουμε καὶ μεῖς συνεχισταὶ τοῦ αἰωνίου θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας.


Εκτύπωση   Email