Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου
ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
15η Αὐγούστου 2012
Σήμερα ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ μία ἀθάνατο κοίμηση. Ὅλα τὰ τροπάρια τῆς ἀκολουθίας μᾶς μιλοῦν γιὰ ἕνα ζωηφόρο θάνατο· γιὰ ἕνα τάφο ποὺ ἔγινε ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς· γιὰ μία ἁγία κοίμηση, διὰ τῆς ὁποίας ὁ κόσμος «ἀνεζωοποιήθη». Γιὰἕνα διαβατήριο «ἐκ τῆς ἐπικήρου πρὸς θείαν ὄντως καὶ ἄρρευστον» ζωή, ἕνα, δηλαδὴ, ταξίδι ἀπὸ τὰ μάταια καὶ φευγαλέα, πρὸς τὰ θεῖα καὶ ἀμετακίνητα· γιὰ τὸν θάνατο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Θέλει νὰ πιστοποιήσει ἡ Ἐκκλησία μας ὅτι ἡ Παναγία πέθανε ἀνθρώπινο θάνατο. Ἂν καὶ ὑπῆρξε ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς, ἂν καὶ συνέλαβε μέσα στὴν μήτρα της τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἂν καὶ στὸ πρόσωπό της νικήθηκαν οἱ ὅροι τῆς φύσεως, ἐν τούτοις ὅμως ὑποκύπτει στὸν θάνατο. Δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος «ὃς ζήσεται καὶ οὐκ ὄψεται θάνατον», ὁ ὁποῖος θὰ ζήσει καὶ δὲν θὰὑποστεῖ θάνατο. Καὶ αὐτή, λοιπόν, «τὸν ἴσον ἡμῖν ἐκπεπλήρωκε νόμον τῆς φύσεως», τὸν κοινὸ νόμο τοῦ θανάτου ἐπλήρωσε, λέγει ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης.
Καὶ ἐὰν ὁ Υἱός της, ὁ κυρίαρχος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, πέθανε καὶ τάφηκε, γιὰ νὰ λυτρώσει ἀπὸ τὴν πικρὴ δουλεία τοῦ θανάτου τοὺς «ὅσοι φόβῳ θανάτου διαπαντὸς του ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας», εἶναι πολὺ φυσικὸ ἡὙπεραγία Θεοτόκος νὰ ὑποστεῖ τὸν ἀνθρώπινο θάνατο, χωρὶς, ὅμως, αὐτὸς νὰἔχει καμιὰ ἐξουσία πάνω της. Ὅπως ἡ παρθενία τῆς Παναγίας δὲν καταστράφηκε, ὅταν γέννησε τὸν Χριστό, ἔτσι καὶἡ σάρκα της καὶ ἡ ψυχὴ της ἔμειναν ἄφθαρτα ἀπὸ τὶς συνέπειες τοῦ θανάτου. Ἡ μὲν ψυχή της βαστάζεται στὶς παλάμες τοῦ Υἱοῦ της, τὸ δὲ σῶμα της γεμίζει ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Διονύσιος ὁἈρεοπαγίτης μᾶς διασῴζει τὴν πληροφορία ὅτι τὸ σῶμα τῆς Παναγίας ἔλαμπε ὁλόκληρο ἀπὸ τὸἄκτιστο φῶς τοῦ Υἱοῦ της καὶ σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ δὲν διατυπώθηκε βέβαια σὲ δόγμα, τὸ σῶμα τῆς Παναγίας μετετέθη στοὺς οὐρανούς. Τὸ σῶμα ποὺ κράτησε μέσα του τὴν βροντὴ τοῦἉγίου Πνεύματος, τὸν ὄμβρο τῶν χαρίτων τῆς Παναγίας Τριάδος, μετετέθη στοὺς οὐρανούς. «Μετέστη πρὸς τὴν ζωήν» λέγει ἡἘκκλησία μας γιὰ τὴν Παναγία, τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς.
Πόσο κοντά, ὅμως, βρίσκεται στὴν ὄντως Ζωή, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός;
Στὸ βιβλίο τοῦἨσαΐα ὑπάρχει ἡ εἰκόνα τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ. Ὁ παλαιὸς τῶν ἡμερῶν κάθεται στὸν θρόνο του. Καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ δὲν τολμοῦν νὰ κοιτάξουν τὸν Θεό. Τὰ ἑξαπτέρυγα Σεραφεὶμ καλύπτουν μὲ τὰ φτερὰ τους τὸ πρόσωπό τους.
Ἐπίσης, στὸἕκτο κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως παρουσιάζονται οἱ μάρτυρες τοῦ Κυρίου καὶ οἱ ἅγιοι, ἄλλοι μὲν νὰ εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριο, ἄλλοι δὲ νὰ εἶναι μπροστὰ στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ μὲ λευκὲς στολὲς καὶ μὲ φοίνικες στὰ χέρια.
Ἡ Παναγία, ὅμως, ποῦ εἶναι; Τὸ λέγει ἕνας ψαλμὸς καὶ τὸ υἱοθετεῖὅλη ἡἘκκλησία. «Παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἰματισμῷ διαχρύσῳ, περιβεβλημένη, πεποικιλμένη». Στὰ δεξιὰ τοῦ Χριστοῦ παρίσταται ἡ Παναγία. Καὶἐνῶ μὲν στερήθηκε τοὺς αἰσθητοὺς ὀφθαλμούς, τὴν ἔναρθρο φωνή, τὶς σωματικὲς καὶ θεοφόρους παλάμες της κατὰ τὴν κοίμησή της, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, τώρα ποὺ στέκεται στὰ δεξιὰ τοῦ Υἱοῦ της, γρηγορεῖ, πρεσβεύει, ἐφορεύει, ἐπισκοπεύει καὶ σκέπει ὅλο τὸν λαὸ τοῦ Κυρίου.
Οἱ πρεσβεῖες καὶ οἱ ἱκεσίες Της ἂς μᾶς βοηθοῦν καὶ ἂς μᾶς στηρίζουν στὴν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων καὶ τῶν δυσκολιῶν τῆς ζωῆς. Ἐπικαλούμενοι τὸ ὄνομά Της ἂς ἀνορθωνόμαστε ἀπὸ τὶς πτώσεις μας καὶἂς διορθώνουμε τὶς ἀστοχίες μας.
Μὲ πατρικὲς εὐχὲς
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος