ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
Ὁ ἐνοριακὸς ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Διονύσου, βρίσκεται δίπλα στόν χῶρο τὸν κατασκηνώσεων τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης ΤΥΠΕΤ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Πλαστηρα Ἁγίου Γεωργίου. (Δρομολόγιο ΟΑΣΑ 536 ἀπὸ Ζηρίνειο για Διόνυσο, στάσεις «ΤΥΠΕΤ» ἢ «ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ» ἐπὶ τῆς Λεωφ. Διονύσου). Εἶναι ἀφιερωμένος στόν Ἅγιο Γεώργιο τὸν Μεγαλομάρτυρα. Ὁ Ναὸς χτίστηκε τὸ 1905 ἀπὸ ἐργάτες τῶν λατομείων ἐκ τῆς Καρπάθου, ποὺ θεωροῦσαν προστάτη τους τὸν Ἅγιο, σὲ χῶρο πού παραχώρησε ἡ ἀγγλικὴ ἑταιρεία ἐκμεταλλεύσεως τῶν μαρμάρων τοῦ Διονύσου, μέσα στό δάσος. Τὸ 1925 ὁ ἰδιοκτήτης τῆς ἑταιρείας Θωμᾶς Μπώμαν, παραχωρεῖ τὴν ἐκκλησία στόν Σύλλογο ἁπανταχοῦ Καρπαθίων. Τὸ 1980 μὲ τὸ ὑπ’ ἀριθ. 1034/24.11.1980 Προεδρικὸ Διάταγμα ὁ Ναὸς ὁρίζεται ὡς ἐνοριακὸς πρὸς ἐξυπηρέτηση τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν τῆς περιοχῆς πού κάλυπτε ἡ τότε Κοινότητα Διονύσου. Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1983 τοποθετήθηκε μόνιμος ἐφημέριος καὶ Προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ ὁ ἱερομόναχος Ἀρχιμ. π. Μᾶρκος Μανώλης, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀληθινὸς ποιμένας, ἡ ψυχὴ τῆς ἐνορίας καὶ μία προσωπικότητα πλήρως ἀφιερωμένη στην ἰδέα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀφοσιωμένη στο ἔργο που εἶχε να ἐπιτελέσει. Ἀπό τίς 16 Ἀπριλίου τοῦ 2010, στόν περίβολο τοῦ Ναοῦ, βρίσκεται ὁ τάφος τοῦ μακαριστοῦ πνευματικοῦ πατρὸς τῆς ἐνορίας.
Ὁ Ναὸς εἶναι μονόχωρος, ἀσβεστωμένος ἐξωτερικὰ καὶ ἐσωτερικά. Ἡ σκέπη εἶναι καλυμμένη μὲ κεραμίδια ἐνῶ ἀπὸ τὸ ἐσωτερικὸ φαίνονται οἱ ξυλοδεσιές της. Τὸ τέμπλο τοῦ Ναοῦ εἶναι ξύλινο καὶ ζωγραφισμένο μὲ φυτικὰ σχέδια. Δίπλα στήν ἀριστερὴ εἴσοδό του ὑπάρχει πρὸς προσκυνήση λάρνακα μὲ ἱερὰ λείψανα. Οἱ τοῖχοι κοσμοῦνται μὲ μεγάλες φορητὲς εἰκόνες καὶ μόνο ἐπάνω ἀπὸ τὸ ἱερὸ ὑπάρχουν τρεῖς τοιχογραφίες: ἡ Πλατυτέρα καὶ δύο Εὐαγγελιστές. Στήν περίμετρο τῶν τοίχων ὑπάρχουν στασίδια ἐνῶ τρία ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια κοσμοῦν τίς γωνίες τοῦ Ναοῦ. Ὁ ἐξωτερικὸς χῶρος τοῦ Ναοῦ εἶναι στρωμένος μὲ πλάκες Καρύστου καὶ περιφραγμένος μὲ τοιχίο καὶ κάγκελα. Ἀκριβῶς ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Ναὸ ὑπάρχει τὸ Ἀρχονταρίκι, ἔνας χῶρος πού δημιουργήθηκε τὸ 1985 καὶ φιλοξενεῖ τοὺς πιστοὺς μετὰ τὸν ἐκκλησιασμό, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἀπό τίς δραστηριότητες τῆς Ἐνοριακὴς Δράσεως, ὁμιλίες, ἐγκαίνια ἐκθέσεων, τράπεζες ἀγάπης κ.ἅ. Στό χῶρο πίσῳ ἀπὸ τὸ ἱερὸ καὶ κατὰ μῆκος τοῦ νοτίου τοίχου βρίσκεται τὸ πρῶτο Κοιμητήριο τοῦ Διονύσου, τὸ ὁποῖο πλέον εἶναι ἱστορικὸ μὲ τοὺς οἰκογενειακοὺς τάφους τῶν κτητόρων, τῶν πρωτεργατῶν τοῦ Ναοῦ καθὼς καὶ τῶν πρώτων κατοίκων. Τὸ Νέο Κοιμητήριο ἔχει δημιουργηθεῖ σὲ ἔκταση πού παραχώρησε τὸ Ὑπουργεῖο Γεωργίας τὸ 1983, πλησίον τοῦ Γερμανικοῦ Νεκροταφείου, στήν Ἐπαρχιακὴ Ὀδὸ Διονύσου-Νέας Μάκρης. Στό Κοιμητήριο ἔγινε τὸ 2006 θεμελίωση δισυπόστατου ἱεροῦ Ναοῦ, τῶν ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ καὶ τῆς ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, ἀπὸ τὸν τότε τοποτηρητὴ τῆς Μητροπόλεως Ἀττικῆς Σεβ. Μητροπολίτῃ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς, κ. Νικόλαο, μὲ δωρεὰ τῆς κας Μαρίας χήρας Π. Κουκουτσέα.
Ἡ ταπεινὴ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου θεωρεῖται τὸ γραφικότερο κόμματι τῆς περιοχῆς. Ἡ ἀνέπαφη φύσῃ καὶ ἡ ὅλη ἀτμόσφαιρα παραπέμπει σὲ γραφικὸ χωριὸ τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου. Ὁ Ναὸς πανηγυρίζει στίς 23 Ἀπριλίου, ἡμερομηνία μνήμης τοῦ Ἁγίου, κατά τίς χρονιές πού ἡ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα ἔχει προηγηθεῖ αὐτῆς, ἀλλὰ ὡς ἐπὶ τῷ πλεῖστον τὴν δεύτερη ἡμέρα τοῦ Πάσχα. Κάθε χρόνο, μετὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Μεγαλομάρτυρος, οἱ Σύλλογοι τῶν ἁπανταχοῦ Καρπαθίων καὶ Παριανῶν ἐπισκέπτονται τὸν Ναὸ καὶ τελοῦν Θεία Λειτουργία μετ’ ἀρτοκλασίας. Μεγάλη ἑορτὴ τελεῖται καὶ στίς 19 Ἰανουαρίου, ἡμέρας μνήμης τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ καὶ τοῦ μακαριστοῦ π. Μάρκου Μανώλη.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
Ὁ Ναὸς βρίσκεται ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Κίου (Δρομολόγιο ΟΑΣΑ 536 ἀπὸ Ζηρίνειο γιά Διόνυσο, στάσῃ «Ἅγιος Διονύσιος») καὶ εἶναι ἀφιερωμένος στόν Ἅγιο Διονύσιο τὸν ἀρχιεπίσκοπο Αἰγίνης. Ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ Ναοῦ τέθηκε τὸ 1990 μὲ ἐμπνευστὴ καὶ πρωτεργάτη τὸν ἀείμνηστο π. Μάρκο Μανώλη καὶ μὲ πολλοὺς δωρητὲς καὶ συμπαραστάτες ὑλικὰ καὶ ἠθικά. Τὴν Κυριακὴ 16 Δεκεμβρίου 2007 ἔγιναν τὰ θυρανοίξια τοῦ Ναοῦ καὶ στις 4 Σεπτεμβρίου 2010 τὰ ἐγκαίνια. Κάθε χρόνο τήν ἡμερομηνία αὐτή τελεῖται εἰδικὴ Θεία Λειτουργία Ἔτσι πραγματοποιήθηκε τὸ ὅραμα τοῦ π. Μάρκου, ὁ ὁποῖος ὅμως δέν εὐτύχησε νά εἶναι πάρων μιᾶς καὶ ὁ καλὸς Θεὸς τὸν εἶχε καλέσει κοντά Του στίς 16 Ἀπριλίου τοῦ 2010.
Ἐσωτερικὰ ὁ Ναὸς εἶναι πολὺ εὐρύχωρος. Ὁ ἀρχιτεκτονικὸς τύπος τοῦ Ναοῦ εἶναι βασιλικὴ μὲ τρία κλίτη. Τὸ τέμπλο εἶναι ξυλόγλυπτο. Ἀπέναντι ἀπὸ τὴν εἴσοδο ὑπάρχουν ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια μὲ τὴν Παναγία, τὸν Ἅγιο Διονύσιο καὶ τὸν Ἅγιο Χαράλαμπο. Οἱ τοῖχοι κοσμοῦνται μὲ μεγάλες φορητὲς εἰκόνες, ἐνῶ ἔχει ἀρχίσει ἡ ἁγιογράφηση τοῦ ναοῦ. Εἶναι πλήρως ἁγιογραφημένο τὸ ἱερὸ μὲ τὴν Πλατυτέρα, τὸ κέντρο τῆς ὀροφῆς μὲ τὸν Παντοκράτορα, καθὼς καὶ οἱ κολῶνες τοῦ Ναοῦ. Ἐξωτερικὰ τοῦ Ναοῦ ὑπάρχει μεγάλη πλακοστρωμένη πλατεῖα. Στήν ὀδὸ Κίου γίνονται οἱ δύο ἐτήσιες σχολικὲς παρελάσεις, τῆς 28ης Ὀκτωβρίου (ἡμέρα ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης) καὶ τῆς 25ης Μαρτίου (ἡμέρα ἐορτασμοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοὺ τῆς Θεοτόκου) μετὰ ἀπὸ πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία στόν ἱερὸ Ναὸ μὲ τήν συμμετοχῇ ὅλων τῶν ἐνοριτῶν. Ὁ Ναὸς πανηγυρίζει στίς 17 Δεκεμβρίου.
Στό κάτω μέρος τοῦ Ναοῦ καὶ ἀρχικὰ σὲ ὅλη τὴν ἔκταση λειτουργοῦσε ὁ Ι.Ν. Ἁγίου Χαραλάμπους, ὁ ὁποῖος μετὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, περιορίστηκε στό ἕνα τρίτο μὲ χτιστὸ τοῖχο καὶ εἴσοδο, ἐνῶ στόν ὑπόλοιπο χῶρο λειτουργεῖ τὸ Ἀρχονταρίκι τοῦ Ναοῦ, ὅπου ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς πιστοὺς μετὰ τή Θεία Λειτουργία, κάθε Σάββατο πρωὶ φιλοξενοῦνται τὰ κατηχητικὰ σχολεῖα τῆς Ἐνορίας. Ἐπίσης λαμβάνουν χώρα ἐορταστικὲς ἐκδηλώσεις, ὁμιλίες κ.ἅ. Ὁ Ναὸς τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους πανηγυρίζει στίς 10 Φεβρουαρίου.
Τομεῖς τῆς Ἐνοριακῆς Δράσεως
Ἡ Ἐνοριακὴ Δράση τῶν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου καὶ Ἁγίου Διονυσίου Διονύσου ἔχει τοὺς ἑξῆς Τομεῖς:
Τομέας Φυλακῶν μὲ ἐβδομαδιαῖες ἐπισκέψεις (κάθε Τετάρτη καὶ κάθε Σάββατο συνοδεία ἱερέως γιά Θεία Λειτουργία καὶ ἐξομολογήσῃ) στίς φυλακές ἀνηλίκων Αὐλῶνα, δραστηριότητα πού εἶχε ξεκινήσει ὁ ἀείμνηστος π. Μᾶρκος.
Τομέας Νοσοκομείων, μὲ ἐβδομαδιαῖες ἐπισκέψεις στό Νοσοκομεῖο ΚΑΤ, ἐπίσης δράση τοῦ π. Μάρκου, ὁ ὁποῖος ἐξομολογοῦσε καὶ στό ἐκκλησάκι, στόν προαύλιο χῶρο.
Τομέας ἐβδομαδιαίων ἐπισκέψεων στήν Κλινικὴ «Ἀγ. Γεώργιος» πού βρίσκεται στόν Διόνυσο, κοντὰ στο Γυμνάσιο.
Ἐργαστήριο Παιδικῆς Ζωγραφικῆς, στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἀγ. Γεωργίου.
Ἐργαστήριο Ἁγιογραφίας, στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἀγ. Γεωργίου.
Μαθήματα πιάνου, στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἀγ. Γεωργίου.
Κατηχητικὰ σχολεῖα, στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἀγ. Διονυσίου.
Ἱερροραφεῖο, τὰ ἔσοδα τοῦ ὁποίου προσφέρονται γιά τὶς ἀνάγκες τῆς Ἱεραποστολῆς.
Συναντήσεις μελέτης ἱερῶν κειμένων, στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἁγίου Διονυσίου.
Παράλληλα, τὸ Ταμεῖο Ἐνοριακῆς Δράσεως προσφέρει χρήματα, τρόφιμα καὶ βοήθεια σὲ ἀνθρώπους πού ἔχουν ἀνάγκη.
Ἐπίσης, οἱ κυρίες τῆς Ἐνοριακῆς Δράσης προσφέρουν ἐθελοντικά τίς ὑπηρεσίες τους γιά τὴν προσφορὰ καφὲ στά Ἀρχονταρίκια τῶν Ναῶν.
ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΙΟΠΟΛΙΤΟΥ
Ὁ Ναὸς βρίσκεται ἐπὶ τῆς Λεωφ. Διονύσου (Δρομολόγιο ΟΑΣΑ 536 ἀπὸ Ζηρίνειο για Διόνυσο, στάσῃ «Στρατῶνες»). Χτίστηκε τὸ 1970 στον τότε χῶρο τοῦ στρατοπέδου «Ντούνη» μὲ δαπάνη τοῦ Ἀθ. Μποδοσάκη, γιά τὶς λατρευτικὲς ἀνάγκες τῶν ὁπλιτῶν. Μετὰ τὴν κατάργηση τοῦ στρατοπέδου ὁ Ναὸς ὑπέστη λεηλασία καὶ χρειάστηκαν οἱ ἐνέργειες τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτη π. Μάρκου καὶ ἡ συνδρομὴ πολλῶν ἐθελοντῶν γιά νά ἀποκατασταθεῖ (τέμπλο, εἰκόνες, καθίσματα, κ.ἅ.). Ἀρχικὰ ἦταν ἀφιερωμένος στόν Ἅγιο Γεώργιο τὸν Μεγαλομάρτυρα ἀλλὰ τὸ 1984 ἀφιερώθηκε στον Ἅγιο Γεώργιο τὸν Χιοπολίτη ἀπὸ τὸν π. Μάρκο Μανώλη, μιᾶς καὶ ὁ Ἐνοριακὸς Ναὸς τοῦ Διονύσου ἦταν ἤδη ἀφιερωμένος στόν Ἅγιο Γεώργιο τὸν Μεγαλομάρτυρα. Τὸ σχῆμα τοῦ Ναοῦ εἶναι σταυροειδὲς μὲ τροῦλο. Ἐξωτερικὰ εἶναι ἐπενδυμένος μὲ πελεκητὲς πέτρες καὶ οἱ στέγες καλύπτονται ἀπὸ κεραμίδια. Στό ἐσωτερικὸ ὁ Ναὸς εἶναι ἁγιογραφημένος. Τὸ τέμπλο εἶναι μαρμάρινο. Οἱ εἰκόνες τους καθὼς καὶ οἱ τοιχογραφίες εἶναι ἔργο τοῦ Ἰωάννη Παλαμήδη, μαθητῇ τοῦ Φ. Κόντογλου. Ὁ χῶρος γύρω ἀπὸ τὸν Ναὸ ἔχει διαμορφωθεῖ σὲ ἐπίπεδο καὶ περιβάλλεται ἀπὸ χαμηλὸ τοιχίο. Ὁ Ναὸς δέν λειτουργεῖται τακτικά, προσφέρεται ὅμως γιά Μυστήρια τοὺς καλοκαιρινοὺς μῆνες. Ὁ Ναὸς πανηγυρίζει στίς 26 Νοεμβρίου.
ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΝ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗ ΡΑΠΕΝΤΩΣΑ
Ὁ Ναὸς βρίσκεται στόν οἰκισμὸ Ῥαπεντώσα (Δρομολόγιο ΟΑΣΑ 536 ἀπὸ Ζηρίνειο για Διόνυσο, στάσῃ «Διονύσου» ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Βωμοῦ Διονύσου). Χτίστηκε τὸ 1963 μὲ πρωτοβουλία καὶ δαπάνη τοῦ ζεύγους Ζωίδη, μὲ ἐθελοντικὴ ἐργασία πολλῶν κατοίκων καὶ μὲ ὑλικά που προσέφερε τὸ λατομεῖο τῆς περιοχῆς. Ὁ Ναὸς εἶναι ἁπλός, μονόχωρος μὲ κεραμιδοσκεπή. Τὸ τέμπλο εἶναι μαρμάρινο καὶ οἱ τοῖχοι κοσμοῦνται ἀπὸ πλῆθος φορητῶν εἰκόνων. Πανηγυρίζει στίς 8 Σεπτεμβρίου.
ΕΞΩΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ
Τὸ ἐξωκκλήσι τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ εἶναι κτισμένο σὲ ὑψόμετρο 660μ. σὲ ἔνα πυκνόφυτο πλάτωμα. Ὁ Ναὸς εἶναι μονόχωρος, μικρῶν διαστάσεων, πέτρινος, ἀσβεστωμένος ἐξωτερικὰ καὶ ἐσωτερικά, μὲ ξυλίνη κεραμιδοσκεπή. Ἡ θύρα τοῦ Ναοῦ βρίσκεται στα δυτικά. Στό ἐσωτερικὸ τοῦ Ναοῦ τὸ τέμπλο καὶ ἡ Ἁγία Τράπεζα εἶναι κτιστά. Οἱ τοῖχοι κοσμοῦνται ἀπὸ πλῆθος φορητῶν εἰκόνων, ἐνῶ ὁ χῶρος φωτίζεται ἀπὸ δύο μικρὰ παράθυρα ἕνα στό νότιο τοῖχο κι ἕνα στό μέσο τῆς κόγχης τοῦ ἱεροῦ. Στούς ἐξωτερικοὺς τοίχους βρίσκονται κτισμένα πεζούλια για τὴν ἀνάπαυση τῶν προσκυνητῶν. Ὁ αὔλιος χῶρος εἶναι ἐπίπεδος στρωμένος μὲ πλάκες. Σὲ χαμηλότερο ἐπίπεδο ἀπὸ αὐτὸ τοῦ ναοῦ βρίσκεται πετρόκτιστη κρήνη μὲ νερὸ στην ὁποία ὀφείλεται ἡ πλούσια βλάστηση γύρῳ ἀπὸ τὸ ἐκκλησάκι. Ὁ Ναὸς ἑορτάζει στίς 18 Ὀκτωβρίου. Ἡ προσβάσῃ στόν Ναὸ γίνεται μὲ πεζοπορία, ἀπὸ τὸ τέρμα τῆς ὁδοῦ Λεωφ. Αἰολίδος καὶ πιὸ συγκεκριμένα στή συμβολὴ της μὲ τὴν ὀδὸ Κωνσταντινουπόλεως. Ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινᾶ χωματόδρομος πρὸς τὸ λατομεῖο Ἀλούλα, ὅπου ὑπάρχει σήμανση μὲ τίς ἀντίστοιχες πινακίδες. Τὸ λατομεῖο εἶναι πλέον ἀνοιχτὸ μουσεῖο λατομικὴς τέχνης κι ἔνας θαυμάσιος χῶρος ἀναψυχῆς, μὲ μιά ὑπέροχη θέᾳ. Μετὰ τὸ λατομεῖο ξεκινᾶ ἕνα μονοπάτι πού ὁδηγεῖ στόν Ἅγιο Λουκᾶ. Λίγο πιὸ μετὰ βρίσκεται καὶ ὁ Ἅγιος Νικῆτας. (Ἡ Λεωφ. Αἰολίδος εἶναι καθέτη στήν Λεωφ. Διονύσου. Δρομολόγιο ΟΑΣΑ 536 ἀπὸ Ζηρίνειο γιά Διόνυσο, στάσῃ «Αἰολίδος»).
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ
Λίγο χαμηλότερα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Λουκᾶ, σὲ μικρὴ ἀποστάσῃ καὶ σὲ ὑψόμετρο 650 μ. μέσα σὲ πλούσια βλάστηση, βρίσκεται τὸ ἐξωκκλήσι τοῦ Ἁγίου Νικῆτα. Ἡ κόγχη τοῦ ἱεροῦ δεν φαίνεται ἐξωτερικὰ μιᾶς καὶ ὁ ἀνατολικὸς τοῖχος εἶναι οὐσιαστικὰ ἕνας βράχος. Ὁ Ναὸς εἶναι πέτρινος, μονόχωρος καὶ ἡ ξυλίνη σκέπη τοῦ καλύπτεται μὲ κεραμίδια. Ἡ θύρα τοῦ ναοῦ βρίσκεται στόν δυτικὸ τοῖχο. Στό ἐσωτερικό, τὰ ξύλα τῆς σκέπης εἶναι βαμμένα μὲ γαλάζιο χρῶμα. Ὁ φωτισμὸς τοῦ Ναοῦ ἐξασφαλίζεται ἀπὸ ἔνα παράθυρο στόν βορινὸ τοῖχο. Τέμπλο δέν ὑπάρχει ἐξαιτίας τῶν μικρῶν διαστάσεων τοῦ κτίσματος. Οἱ τοῖχοι διακοσμούνται μὲ φορητὲς εἰκόνες. Ἐξωτερικά, μπροστὰ ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ Ναοῦ ὑπάρχει μικρὴ αὐλὴ στρωμένη μὲ πλάκες καὶ ὀριοθετημένη μὲ χαμηλὸ πεζούλι. Ὁ Ναὸς ἑορτάζει στίς 15 Σεπτεμβρίου. Ἡ προσβάσῃ στόν Ναὸ εἶναι ἴδια μὲ αὐτή τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ.
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
Τὸ ἐκκλησάκι τοῦ Προφήτῃ Ἠλίᾳ βρίσκεται μέσα στό δάσος, σὲ ὑψόμετρο 550 μ. Ὁ Ναὸς εἶναι μονόχωρος, ἀσβεστωμένος, μὲ χαμηλὸ κυλινδρικὸ τροῦλο καλυμμένο μὲ κεραμίδια κι ἔχει ἐπεκταθεῖ πρὸς τὰ δυτικὰ μὲ ξυλόστεγο νάρθηκα. Ἡ θύρα τοῦ Ναοῦ βρίσκεται στή μέση τοῦ δυτικοῦ τοίχου, ἐνῶ στόν ἀνατολικὸ τοῖχο βρίσκεται ἡ ἁψῖδα τοῦ ἱεροῦ. Ὁ φωτισμὸς τοῦ Ναοῦ ἐξασφαλίζεται ἀπὸ δύο παράθυρα, ἕνα στό βόρειο κι ἕνα στό νότιο τοῖχο τοῦ κι ἕνα τρίτο στήν κόγχη τοῦ ἱεροῦ. Τὸ τέμπλο εἶναι ξύλινο καὶ οἱ τοῖχοι διακοσμούνται μὲ φορητὲς εἰκόνες. Ὁ Ναὸς ἑορτάζει στίς 20 Ἰουλίου. Ἡ προσβάσῃ στόν Ναὸ γίνεται μόνο μὲ πεζοπορία, ξεκινώντας ἀπὸ τὴν πλατεῖα Σεμέλης στή Δροσιὰ καὶ ἀνηφορίζοντας πρὸς τὸ βουνό. (Ἡ Πλατεῖα Σεμέλης βρίσκεται στό τέλος τῆς ὁδοῦ Ἀμαδρυάδων πού εἶναι καθέτη στήν Λεωφ. Διονύσου. Δρομολόγιο ΟΑΣΑ 536 ἀπὸ Ζηρίνειο γιά Διόνυσο, στάσῃ «Ἀμαδρυάδων»).
