Ἁγίου Τύχωνος, Ἀρχιεπισκόπου Βορονέζ καί Ζαντόνσκ
Ὅλοι μας χάσαμε μὲ τὴν παρακοὴ τὸν Παράδεισο· λυτρωθήκαμε ὅμως μὲ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, «τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν» (Γαλ. 2, 20).
«Ἀγαπήσωμεν» λοιπόν, «ἀλλήλους».
Ὅλους μᾶς ἀγάπησε ὁ Θεὸς τόσο, «ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχει ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. 3, 16).
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους».
Σ’ ὅλους μας ἔδωσε ὁ Θεὸς τὸ λόγο Του τὸν ἅγιο σὰν λυχνάρι ποὺ φέγγει στὸ σκοτάδι. Ὁ λόγος Του αὐτός μᾶς διδάσκει τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀγαθοεργία.
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους».
Ὅλοι μας σὲ μιὰ πίστη ἔχουμε κληθεῖ· σ’ ἕνα Θεὸ πιστεύουμε, στὸν Πατέρα, στὸν Υἱὸ καὶ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Αὐτός μᾶς ἀγαπάει.
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπὸν «ἀλλήλους».
Ὅλοι μας σ’ ἕνα Θεὸ προσευχόμαστε, ἕνα Θεὸ ἱκετεύουμε, προσκυνᾶμε, ὑμνοῦμε, δοξολογοῦμε.
«Ἀγαπήσωμεν» λοιπὸν «ἀλλήλους», ὅπως κι Ἐκεῖνος μᾶς ἀγαπάει.
Σ’ ὅλους μας ὁ οὐράνιος Πατέρας, ἀπὸ τὴν πολλή Του ἀγάπη, δίνει τὸ ψωμί, τὰ ροῦχα, τὸ σπίτι καὶ τὰ ἄλλα ἀγαθά.
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους».
Ὅλοι λεγόμαστε χριστιανοὶ ἀπὸ τὸ Χριστό.
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους», ὅπως κι Ἐκεῖνος μᾶς ἀγάπαει.
Ὅλοι μας ἕνα Βάπτισμα ἔχουμε. Ὅλοι μας, ὅταν βαπτιστήκαμε, ἀρνηθήκαμε τὸ σατανᾶ καὶ τὰ πονηρὰ του ἔργα καὶ δώσαμε ὑποσχέσεις στὸ Χριστὸ νὰ ἔχουμε ἀγάπη.
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους».
Ὅλοι μας ἔχουμε κληθεῖ στὴν αἰώνια ζωὴ καὶ ἀπαγγέλλουμε στὸ ἅγιο Σύμβολο: «Προσδωκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους».
Ὅλοι μας πλησιάζουμε σὲ μία ἅγια Τράπεζα, γιὰ νὰ μεταλάβουμε τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Τί ὕψιστο μυστήριο! Πόσο ἀσύλληπτη ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ!
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους.
Χριστιανοί! Ὅλοι εἴμαστε ἀδέλφια, Ἕναν Πατέρα ἔχουμε, τὸν Θεό. Σ’ Αὐτὸν προσευχόμαστε καὶ λέμε: «Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς…»
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους».
Νὰ ποὺ ὀ κάθε χριστιανὸς ἔχει πολλὲς αἰτίες καὶ ἀφορμὲς γιὰ ν’ ἀγαπάει τὸν πλησίον του. Η πιὸ σπουδαία ὅμως εἶναι ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τὸν ἀγαπάει.
Ἐσύ λοιπὸν τί θὰ κάνεις; Θ’ ἀρνηθεῖς ν’ ἀγαπήσεις τὸ ἀγαπημένο πλάσμα τοῦ Θεοῦ, τὸν συνάνθρωπό σου; Ἐκεῖνον ποὺ πλάστηκε «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ καὶ ὁμοίωσιν», ὅπως κι ἐσύ; Ἐκεῖνον ποῦ ἐξαγοράστηκε μὲ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὅπως κι ἐσύ; Ἐκεῖνον ποῦ ἔχει κληθεῖ στὴν αἰώνια ζωὴ ὅπως κι ἐσύ; Ἐκεῖνον ποῦ ὁ Θεός σοῦ εἶπε ν’ ἀγαπᾶς ὅσο τὸν ἑαυτό σου;
«Ἀγαπήσωμεν», λοιπόν, «ἀλλήλους», χριστιανοί μου, ὅπως καὶ ὁ Θεός μᾶς ἀγάπησε ὅλους μας.
Πηγή: (ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ», Ἱἐρὰ Μονὴ Παρακλήτου Ὠρωπὸς Ἀττικῆς