Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον,
Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς κατοικίαν.
Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ.
Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ γεννήθηκε στὴ Ρώμη στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Ἀντωνίνου (138 - 160 μ.Χ.). Ἦταν κόρη τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, Ἀγάθωνα καὶ Πολιτείας, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν γιὰ τὴν χριστιανικὴ ἀγωγή της, ὅπως εἶχαν ὑποσχεθεῖ στὸ Θεὸ στὴν περίπτωση ποὺ θὰ τοὺς ἔδινε ἕνα παιδί. Ἐπειδὴ τὸ παιδὶ γεννήθηκε ἡμέρα Παρασκευὴ ἔλαβε αὐτὸ τὸ ὄνομα.
Μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονέων της, ἡ Παρασκευὴ μοίρασε ὅλη τὴν περιουσία της στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀνέπτυξε ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα στὴν Ρώμη καὶ στὰ περίχωρα τῆς πόλης, κηρύσσοντας τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ. Ἡ δράση της προκάλεσε τὸν εἰδωλολάτρη αὐτοκράτορα Ἀντωνίνο, ὁ ὁποῖος τὴν συνέλαβε καὶ τῆς ὑποσχέθηκε ὑλικὰ ἀγαθὰ στὴν περίπτωση ποὺ θὰ θυσίαζε στὰ εἴδωλα. Βλέποντας ὅμως πὼς ἡ Ἁγία παρέμενε σταθερὴ στὴν πίστη της, τὴν ὑπέβαλε στὸ βασανιστήριο τῆς πυρακτωμένης περικεφαλαίας, τὸ ὁποῖο ὑπέμεινε μὲ καρτερικότητα. Τότε ὁ Ἀντωνίνος διέταξε καὶ τὴν ἔβαλαν σὲ ἕνα λέβητα μὲ καυτὸ λάδι καὶ πίσσα. Ἐπειδὴ ὅμως εἶδε τὴν Ἁγία ἄθικτη, πλησίασε τὸ πρόσωπό του στὸν λέβητα - καθὼς δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει πὼς ἡ Ἁγία εἶχε μείνει ἀνέπαφη - γιὰ νὰ δοκιμάσει ἂν πράγματι εἶναι καυτό, καὶ ἀμέσως τυφλώθηκε. Ἡ Ἁγία μὲ προσευχὴ ἔδωσε στὸν Ἀντωνίνο τὸ φῶς του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πιστέψει στὸ Χριστὸ ἢ κατ' ἄλλους νὰ σταματήσει τοὺς διωγμοὺς ἐναντίον τους. Ἐλευθέρωσε πάντως τὴν Ἁγία Παρασκευή, ἡ ὁποία συνέχισε νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο σὲ ἄλλα μέρη, μέχρι ποὺ ἔφτασε στὴν Ἑλλάδα.
Στὰ Τέμπη ἕνας εἰδωλολάτρης ἄρχοντας τὴν ὑπέβαλε σὲ φρικτὰ βασανιστήρια, τὰ ὁποία ὑπέμεινε καρτερικά, γιὰ νὰ τελειωθεῖ μὲ διὰ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατο.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τὸν ναόν σου πάνσεμνε, ὡς ἱατρεῖον ψυχικὸν εὑράμενοι, ἐν τούτῳ πάντες οἱ πιστοί, μεγαλοφώνως τιμῶμέν σε, Ὁσιομάρτυς Παρασκευὴ ἀοίδιμε.
