Λόγος εἰς τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ

 

                                     ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

«Ἢν δὲ ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ' ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐννάτης» (Λκ. 23, 44).

5f ἥλιος ἀπὸ τὸν τρόμο γιά τό τί ἔκαναν οἱ δολοφόνοι, σκοτώνοντας στῇ γῆ τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, ἔκρυψε τίς ἀκτῖνες του, γιά νά μὴν δεῖ κανεὶς τὸ πιὸ φρικτὸ ἀπὸ ὅλα τὰ ἐγκλήματα πού διαπράχθηκαν ποτέ πάνω στή γῆ. Ἀπὸ φόβο καὶ τρόμο ἐσιώπησαν τὰ καταραμένα χείλη αὐτῶν πού δολοφόνησαν τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου, ποὺ λίγο πρὶν Τὸν ἐνέπαιζαν, λέγοντας: «Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι εἰ βασιλεὺς Ἰσραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ πιστεύσομεν ἐπ’ αὐτῷ» (Μθ. 27, 42).

Ἦρθε ἡ στιγμή, ποὺ τὸ πάθος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔφτασε στο ἀποκορύφωμά του. Ξέρετε γιατὶ οἱ ἄλλοι πού ἐκτελέστηκαν πάνω στό σταυρὸ κρέμονταν σ' αὐτὸν ὁλόκληρες ἡμέρες μέχρι νά πεθάνουν ἐνῶ ὁ Κύριος μας πέθανε πολὺ πιὸ γρήγορα, σὲ ἕξι ὦρες μόνο; Ξέρετε ὅτι ὁ παρὰ πολὺ δυνατὸς πόνος, ὁ ὁποῖος διαρκεῖ πολὺ καιρὸ μπορεῖ καὶ μόνο αὐτὸς νά γίνει αἰτία τοῦ θανάτου; Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Τὸ μαρτύριο καὶ τὰ βάσανά Του ἦταν φρικτὰ ἐπειδὴ Τὸν συνέθλιβε τόσο ἀφάνταστα μεγάλο φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν ὅλου τοῦ κόσμου, γιά τὶς ὅποιες ἑκούσια θυσιάστηκε  καί τίς ἐξαγόρασε μὲ τὸ ἄχραντό Του Αἷμα.    

Ἡ δύναμη πού Τοῦ ἔμεινε ἔφτασε μόνο γιά νά πεῖ τὰ τελευταῖα Του λόγια: «Διψῶ» (Ἰῳ. 19, 28). «Πάτερ, εἰς χεῖρας σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμα μου» (Λκ. 23 46). Σείστηκε ἡ γῆ καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ σκίστηκε στά δύο, ἀπὸ πάνω ὡς κάτω. Καὶ ἔφευγε, χτυπῶντας τὰ στήθη, ὁ ἄπιστος λαός πού δέν δέχθηκε τὸν Μεσσία του. Τὶ σκέφτονταν οἱ ἀνόητοι αὐτοὶ φανατικοί, οἱ ὁποῖοι λίγο πρὶν φώναζαν στόν Πιλάτο: «Σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν» (Λκ. 23, 21). «Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν» (Μθ. 27, 25). Ἔχουν καταλάβει ἄραγε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ σατανᾶς μὲ τὸ στόμα τους φώναζε τὰ φοβερὰ αὐτὰ λόγια;

 Οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι λίγο πρὶν ὑποδέχονταν πανηγυρικὰ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, στρώνοντας στην ὀδὸ τὰ ἱμάτια τοὺς καὶ κρατώντας στα χέρια τοὺς κλαδία φοινικιὰς καὶ κραυγάζοντας: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ἰῳ. 12, 13). Εἶναι πολὺ φοβερὸ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, δείχνει πόσο βαθειά στήν καρδία τοῦ ἀνθρώπου μπορεῖ νά εἰσέλθει τὸ πονηρὸ πνεῦμα.

Ἂς ἀφήσουμε ὅμως τὸν ἀνόητο φανατισμὸ τῶν ἐχθρῶν τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν βαρειά ἁμαρτία καὶ κατάργηση τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου τὴν θεραπεία κατὰ τὴν ἡμέρα τῶν Σαββάτων τῶν παραλύτων, τῶν ἀσθενῶν, τῶν κατεχομένων ἀπὸ βαρειές ἀρρώστιες, τῶν δαιμονιζομένων καὶ τῶν ἐκ γενετῆς τυφλῶν. Ἂς σκεφτοῦμε ὅτι καὶ ἄλλου εἶδους φανατισμὸς ὑπῆρξε στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ἂς θυμηθοῦμε πόσοι κατὰ φαντασίαν αἱρετικοὶ πέθαναν στίς φλόγες τῆς ἱερᾶς ἐξετάσῃς στήν Ἰσπανία. Ἂς θυμηθοῦμε τὴν νύχτα τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ὁποία σφάχτηκαν πολλοὶ Γάλλοι προτεστάντες ἐξ αἰτίας τῆς ἐτεροδοξίας τους. Ἂς θυμηθοῦμε τὰ ποτάμια αἵματος πού χύθηκαν κατὰ τὸν πόλεμο, ὅταν οἱ χριστιανοὶ τριάντα ὁλόκληρα χρόνια πολεμοῦσαν ἐναντίων τῶν ἄλλων χριστιανῶν.

Ἀλλὰ ἂς κοιτάξουμε γύρῳ μας. Βλέπουμε ὅτι ὑπάρχουν τόσοι πολλοὶ ὄχι ἑτερόδοξοι ἀλλὰ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι καθόλου δέν πιστεύουν στόν Χριστό. Πολλοὶ εἶναι καὶ αὐτοὶ γιά τοὺς ὁποίους εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «ἀθετήσας τις νόμον Μωϋσέως χωρὶς οἰκτιρμῶν ἐπὶ δυσίν ἢ τρισὶ μάρτυσιν ἀποθνῄσκει, πόσῳ δοκεῖτε χείρονος ἀξιωθήσεται τιμωρίας ὁ τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καταπατήσας καὶ τὸ αἷμα τῆς διαθήκης κοινὸν ἡγησάμενος, ἐν ὢ ἡγιάσθη καὶ τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος ἐνυβρίσας;» (Ἑβρ. 10, 28-29).

Δέν μποροῦμε σὲ τίποτα νά βοηθήσουμε αὐτοὺς τοὺς κακότυχους ἀνθρώπους. Εἴμαστε μόνο ἕνα μικρὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ καί ποτέ δέν ξεχνᾶμε τὰ φοβερὰ λόγια τοῦ Σωτῆρος μας: «Πλὴν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἄρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λκ. 18, 8). Στεκόμαστε ὅλοι μας τώρα ἐνώπιον τοῦ Ἐπιταφίου. Κατὰ τὴν φοβερὴ αὐτὴ στιγμὴ ἀποκαθηλώνεται ἡ Θυσία, ἡ ὁποία τελέστηκε γιά τὶς ἁμαρτίες τίς δικὲς μας ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ κόσμου. Βλέπουμε στόν Ἐπιτάφιο τὸ νεκρὸ Του σῶμα γεμάτο ἀνοιχτὲς πληγές. Τὸ τρομερὸ αὐτὸ θέαμα ἂς γίνει αἰτία νά ἀνάψει στίς καρδιὲς μας ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ὑπέφερε τόσα βάσανα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὁποίους ᾖλθε νά σώσει, ἀλλὰ ἐκεῖνοι δέν Τὸν δέχθηκαν.

Ἐλᾶτε ὅλα τὰ πιστὰ τέκνα τοῦ Χριστοῦ νά προσκυνήσουμε τὸν Ἐπιτάφιο, νά τὸν φιλήσουμε μὲ τὰ χείλη μας, νά τὸν ἀγγίξουμε μὲ τίς καρδιὲς μας καὶ να τὸν βρέξουμε μὲ τὰ δάκρυα μας. Ἀμήν.


Εκτύπωση   Email