ΠΕΡΙ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

 

«ΠΡΟΛΕΓΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;»

astrologia ἀστρολογία, μὲ μορφὴ μαντείας ξεκίνησε ἀπὸ τή Μεσοποταμίᾳ, ἐπειδὴ ἐκεῖ, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ἐπικρατοῦσε τὸ ἱερατεῖο καὶ ὄχι ἡ Φιλοσοφία. Ἡ σύνδεση ἀστρολογίας - θρησκείας, καὶ ἡ ἄγνοια τῆς θέσης πού ἔχει ἡ Γῆ στό Σύμπαν, ὁδήγησε στήν ἀντιλήψη ὅτι οἱ πλανῆτες ἐπηρεάζουν τή ζωή μας. 

«ΘΕΩΡΙΑ»: Γιά τοὺς ἀστρολόγους «μελετητές» τὰ ζῴδια εἶναι 12 «ἐνεργειακὰ τμήματα» ποὺ χωρίζεται ὁ Ζῳδιακὸς Κύκλος. Τὸ Ζώδιο ὑποτίθεται πώς δείχνει τὴν σωματικὴ καταστάσῃ, τὴν αὔρα(!) καὶ τὴν ὑγεία. Ὁ Ὡροσκόπος «δείχνει» χαρακτηριστικὰ τῆς προσωπικότητας. Ἡ Σελήνη «ἀντιστοιχεῖ» σὲ συναίσθημα, εὐαισθησία, διαισθήσῃ καὶ ἀντιστοιχεῖ στήν «θηλυκὴ» πλευρὰ τῆς ψυχῆς, ἐνῶ ὁ Ἥλιος στήν «ἀρσενικὴ πλευρὰ τῆς ψυχῆς»(;) (συνείδηση, προσωπικότητα). Ὡροσκόπος εἶναι ἡ μοῖρα τοῦ ἀστερισμοῦ πού ἀνατέλλει τὴν στιγμὴ τῆς γεννήσῃς κάθε ἀνθρώπου. Οἱ πλανῆτες περιφερόμενοι γύρω ἀπὸ τὸν ἤλιο, αὐξομειώνουν τήν μεταξὺ τους ἀποστάσῃ.Οἱ ἀστρολόγοι μετροῦν τὴν ἀποστάσῃ αὐτή σὲ μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου(!), ὄχι σὲ χιλιόμετρα, ἰσχυριζόμενοι ὅτι κάποιες ἀποστάσεις ἔχουν ἰδιαίτερα ἀποτελέσματα (θετικὰ ἢ ἀρνητικά). Ἐκλειπτικὴ ὀνομάζεται ὁ νοητὸς κύκλος πού ὁρίζει ἡ τροχιὰ τῆς Γῆς γύρω ἀπὸ τὸν Ἤλιο, ἐνῶ ὀνομάζεται καὶ ζῳδιακὸς κύκλος γιατὶ ἐκεῖ προβάλονται οἱ ζῳδιακοὶ ἀστερισμοί. Κατὰ τὴν ἀστρολογία, κάθε πλανήτης «κυβερνᾶ» κάποιο ζώδιο (π.χ. Ἥλιος-Λέων, Σελήνη- Καρκίνος, Πλουτων–Σκορπιος). Μετὰ τὴν ἀνακάλυψη τῶν ἐξωκρόνιων πλανητῶν, Οὐρανοῦ, Ποσειδῶνα, Πλούτωνα, οἱ ἀστρολόγοι συνέδεσαν τοὺς «νέους» πλανῆτες μὲ συγκεκριμένα ζῴδια. Δηλαδὴ πρὶν ἀπὸ δύο αἰῶνες ὁ Σκορπιὸς ἦταν ... ὀρφανὸς ἀπὸ κυβέρνηση πλανήτῃ! Πέρα ἀπὸ τὴν θέση τοῦ κυβερνήτῃ, ὑπάρχουν καὶ ἄλλες ... σημαντικὲς θέσεις τῶν οὐρανίων σωμάτων (ἀντιδιαμετρική, ἀδυναμίας, ἔξαρσης, ἀντιδιαμετρικὴ ἔξαρσης, πτώσης)!!. Οἱ ἀστερισμοί πού βρίσκονται στήν ἐκλειπτικὴ ὀνομάζονται ζῳδιακοὶ (ζῴδια), ἡ ἔκταση τῶν ὁποίων διαφέρει. Τὰ ζῴδια εἶναι δώδεκα καὶ ἡ ἡμερολογιακὴ σειρὰ τὴν ὁποία χρησιμοποιεὶ ἡ tropical σχολή(;) Ἀστρολογίας ὁρίζεται ξεκινώντας ἀπὸ τὸν Κριὸ 21/3 – 20/4, κ.τ.λ. Στήν πραγματικότητα κάποια ζῴδια εἶναι μεγαλύτερα ἀπὸ ἄλλα. Οἱ λόγοι πού στήν ἀστρολογία χωρίζεται ὁ οὐράνιος θόλος σὲ 12 ἰσόποσα τμήματα-ζῴδια εἶναι αὐθαίρετοι, διότι δέν ὑπάρχουν ὅρια μεταξὺ τῶν ἀστερισμῶν, ὥστε νά μποροῦμε νά ὑπολογίσουμε ἀκριβῶς πότε Ἥλιος, Σελήνη ἢ πλανῆτες εἰσέρχονται καὶ ἐξέρχονται ἀπὸ αὐτούς.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ: Ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι οἱ θέσεις τῶν οὐρανίων σωμάτων καθορίζουν τὰ συμβάντα στόν πλανήτῃ μας, θεωρεῖται ἀβάσιμος καὶ ἀποτυγχάνει στή δοκιμασία τῆς ἐπιστημονικῆς μεθόδου (ψευδοεπιστήμη). Οἱ βασικὲς ἀντιρρήσεις εἶναι: Ἡ ἀστρολογία ἀναπτύχθηκε στό γεωκεντρικὸ σύστημα, κατὰ τὸ ὁποῖο ἡ Γῆ εἶναι κέντρο τοῦ σύμπαντος καὶ οἱ κάτοικοι της ἔχουν κοσμικὴ σημασία. Ὅμως, μὲ τὴν ἐπιστημονικὴ ἐπανάσταση (Κοπέρνικος, Γαλιλαῖος), τὸ γεωκεντρικὸ μοντέλο ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὸ ἠλιοκεντρικὸ καὶ στήν συνέχεια ἀπὸ σύγχρονα κοσμολογικὰ μοντέλα, ὅπου ἡ Γῆ εἶναι κοινὸς πλανήτης, περιφερόμενος γύρω ἀπὸ ἕνα ἄστρο ἑνὸς γαλαξία. Ἔτσι ἡ κινουμένη Γῆ δέν κατέχει ἰδιαίτερη θέση. Ἀναλόγως, οἱ διατάξεις πού σχηματίζουν οἱ ἀστερισμοί, εἶναι προβολὲς φωτεινῶν σημείων πού ἀντιστοιχοῦν σὲ ἄστρα διαφορετικοὺ ἐπιπέδου, ποὺ μπορεῖ νά ἀπέχουν μεταξὺ τους ἔτη φωτός. Ἐπειδὴ τὸ φῶς κινεῖται μὲ πεπερασμένη ταχύτητα, βλέπουμε τὰ ἄστρα τῶν ἀστερισμῶν στή θέση πού κατεῖχαν σὲ διαφορετικὲς στιγμὲς τοῦ παρελθόντος. Ἀκόμη, ἡ εἰκόνα τους, μὲ τὴν ταχύτητα τοῦ φωτός, μπορεῖ νά κάνει αἰῶνες νά φτάσει στούς ἐπιγείους παρατηρητές. (Ἕνα ἄστρο μπορεῖ νά ἔχει καταστραφεῖ καὶ ἐμεῖς νά τὸ βλέπουμε ἀκόμη ὅπως ἦταν αἰῶνες πρίν!) Αὐτὰ σημαίνουν ὅτι «ἀστερισμός» εἶναι αὐθαιρέτη εἰκόνα πού ὑπάρχει μόνο γιά μᾶς ποὺ παρατηροῦμε τὸν οὐρανὸ ἀπὸ συγκεκριμένο σημεῖο. Ἡ φράσῃ ὁ Ἥλιος «μπαίνει» σὲ ἕναν ἀστερισμό, εἶναι σὰν νά ποῦμε ὅτι ἕνα σύννεφο «βγαίνει» ἀπὸ μιά καμινάδα πού τυχαίνει νά προβάλλεται μπροστὰ του στόν οὐρανό. Ἡ ἀστρολογικὴ ἀντιλήψη, ὅτι «στούς οὐρανούς» ὑπάρχει «ἁρμονία καὶ τάξῃ», χάνει τή βάσῃ της, καὶ δὲ μποροῦν νά διατυπωθοῦν κανόνες πρόβλεψης σὲ τέτοια «ῥευστή» ἀστρονομικὴ εἰκόνα. Ἀκόμη, ὁ γήινος ἄξονας ἐκτελεῖ μιά μεταπτωτικὴ κινήσῃ μὲ περίοδο μερικῶν χιλιάδων ἐτῶν. Ἡ κινήσῃ αὐτὴ φέρνει μετάπτωση ἐποχῶν, καὶ μετακινήσῃ τῶν προβαλλομένων ἀστερισμῶν. Παρὰ τή μετάπτωση τῶν ἰσημεριῶν, οἱ σύγχρονοι ἀστρολόγοι ἐξακολουθοῦν νά ἀντιστοιχοῦν τὰ ζῴδια στίς ἴδιες ἡμερομηνίες ὅπως καὶ στήν ἀρχαιότητα! Ἔτσι, γιά παράδειγμα, σήμερα στό χρονικὸ διάστημα 21 Μαρτίου ὡς 20 Ἀπριλίου ὁ Ἥλιος βρίσκεται στούς Ἰχθύες καὶ ὄχι στόν Κριό, ὅπως ἀναφέρεται στά ὡροσκόπια! Πρόβλημα ἀνακύπτει ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ἀστρολόγοι συντάσσουν ὡροσκόπια μὲ βάσῃ τή θέση τῶν πλανητῶν στόν οὐρανό, χωρὶς νά ἐνδιαφέρονται γιά τὴν ἀποστάσῃ τους ἀπὸ τή Γῇ. Ἡ ἐπιστήμη προσθέτει στά ἐπιχειρήματα της, τὴν κατηγορία ὅτι ἡ Ἀστρολογία χρησιμοποιεῖ τὸν ὄρο «ἐπίδραση» μὲ τὴν μεσαιωνικὴ ἔννοια τῆς «συμπαθητικῆς μαγείας» καὶ ὄχι μὲ τὴν αὐστηρὴ ἔννοια πού ἔχει ὁ ὅρος στή φυσική.

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ: Γιά τὴν «ἐπίδραση» τῶν οὐρανίων σωμάτων στούς ἀνθρώπους ἔχουν γίνει σειρὰ πειραμάτων πού ἀποδεικνύουν τὸ ἀβάσιμο τῆς ἀστρολογίας. Ὁ ἔλεγχος ἀφορᾷ μόνο τὴν ἐσωτερικὴ συνέπεια, δηλαδὴ ἂν οἱ ἀστρολόγοι συμφωνοῦν μεταξὺ τους, ἔστω καὶ σὲ κάτι ἐσφαλμένο. Ἀλλωστε, οὔτε τὰ ὡροσκόπια συμφωνοῦν μεταξὺ τους, παρ' ὅτι ὑπολογίζονται ἴδια δεδομένα. Ἡ καλύτερη μελέτη ὀργανώθηκε στό Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, μὲ τὴν ἔνωση ἀμερικανῶν ἀστρολόγων καὶ δημοσιεύθηκε στό περιοδικὸ «Nature» (1985). Σὲ ἀναγνωρισμένους ἀστρολόγους, δόθηκαν ἀπαραίτητα στοιχεῖα, γιά νά ὑπολογίσουν ὁ καθενὰς τὸ ὡροσκόπιο τεσσάρων ἀτόμων. Ἔπειτα τὰ ὡροσκόπια πού εἶχε συντάξει ὁ καθενὰς μοιράστηκαν στούς ὑπολοίπους τυχαῖα. Μαζὶ μὲ κάθε ὡροσκόπιο δόθηκαν καὶ τὰ προφὶλ τριῶν ἀτόμων, ἐκ τῶν ὁποίων τὸ ἕνα ἀνῆκε στό πρόσωπο τοῦ ὡροσκοπίου καὶ τὰ ἄλλα δύο ἦταν τυχαῖα. Οἱ ἀστρολόγοι ἔπρεπε νά βροῦν ποιό προφὶλ ταίριαζε στό κάθε ὡροσκόπιο πού τοὺς εἶχε δοθεῖ. Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα ἦταν 34%, ποσοστὸ ὄσο καὶ τὸ ἕνα στά τρία. Μελέτες ἔχουν ἑστιάσει ἐπίσης στίς διαφορετικὲς προσωπικότητες διδύμων ἀδελφῶν: Οἱ δίδυμοι, χαρακτηρίζονται ἀπὸ τὸ ἴδιο ζώδιο καὶ τὸν ἴδιο ὡροσκόπο. Ὅμως, μελέτες δείχνουν ὅτι συχνὰ οἱ δίδυμοι ἔχουν διαφορετικὲς ἢ ἀντίθετες προσωπικότητες.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ: Ὅμως, οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἀνάγκη ἐλπίδας, ἔστω κατὰ τρόπο καθαρὰ δεισιδαιμονίας, στίς δύσκολες στιγμὲς καὶ οἱ ἀστρολόγοι πάντα θὰ τὴν προσφέρουν, μὲ τὸ ἀζημίωτο. Ἀκόμη καὶ δύσπιστοι ἀρχίζουν να ἀντιμετωπίζουν θετικὰ τὴν Ἀστρολογία λέγοντας: «ἀφοῦ ἀσχολούνται τόσοι μαζὶ της, θὰ ἔχει κάποια δόση ἀληθείας». Ὅμως ἡ σκοταδιστικὴ ἀντιλήψη αὐτὴ ὠθεῖ τοὺς ἀνθρώπους στή μοιρολατρία, θεωρώντας ὅτι οἱ πράξεις τους δέν ὀφείλονται στήν ἐλεύθερη βουλήσῃ.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ: Καὶ για τὴν Ἐκκλησία ἡ Ἀστρολογία εἶναι «ψευδεπιστήμη». Ὁ Χριστιανισμὸς καταδικάζε τὴν Ἀστρολογία, ἐνῶ ὑπάρχουν κανόνες πού ἀφορίζουν τοὺς ἀσχολούμενους μ' αὐτή. Ἀγῶνα κατὰ τῶν ἀστρολόγων διεξήγαν Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ σοφοὶ τοῦ Βυζαντίου. Λόγους κατὰ τῶν ἀστρολόγων ἔγραψαν οἱ: Κύριλλος Ἱεροσολύμων, Συνέσιος, Ἰωάννης Χρυσόστομος, Εὐσέβειος Ἀλεξανδρείας, Γρηγόριος Θεολόγος καὶ Μέγας Βασίλειος. Ὁ τελευταῖος, ἐνῶ ἀσχολήθηκε μὲ ἐπιστημονικὰ θέματα, ἀποκαλοῦσε τὴν Ἀστρολογία «πολυάσχολο ματαιότητα», τονίζοντας ὅτι δέν ἀντιτίθεται στήν ἐπιστημονικὴ ἔρευνα: «Ἀναγκαῖαι πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον αἱ ὑπὸ τῶν φωστήρων σημειώσεις, ἐὰν γὰρ μή τις πέραν τοῦ μέτρου τὰ ὑπ' αὐτῶν σημεῖα περιεργάζηται.» Ὁ Γρηγόριος Νύσσης, ἐνῶ θεωροῦσε σημαντικὴ τὴν ἐπιστήμη πού ἀσχολεῖτο μὲ κινήσεις καὶ μεγέθη τῶν οὐρανίων σωμάτων, καυτηρίαζε πεποιθήσεις ὅτι ἡ τύχη τῶν ἀνθρώπων ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτά. Γιά τοὺς Πατέρες ἡ Ἀστρολογία εἶναι ὑποκατάστατο θρησκείας, ποὺ καταφεύγει ἐκεῖνος πού δέν συνδέεται βαθύτερα μὲ τὸ Θεό. Ἐκκλησιαστικοὶ κανόνες κατατάσσουν τοὺς ἀστρολόγους στήν κατηγορία τῶν μάντεων θεωρούμενοι «ὡς συνεργεῖα δαιμόνων μαντευόμενοι δι' ἀστέρων». 

                                                                                   http://www.pentapostagma.gr.


Εκτύπωση   Email