ὶ εἶναι οἱ Σέκτες ἢ Καταστροφικὲς Λατρεῖες;
Καταστροφικὴ λατρεία εἶναι ὀργάνωση τῆς ὁποίας τὰ μέλη ἔχουν στρατολογηθεῖ μὲ ἀνήθικα καὶ παραπλανητικὰ μέσα. Οἱ ὀπαδοὶ μιάς τέτοιας ὁμάδας ἀποβάλλουν σταδιακὰ τὴν ἐλεύθερη λειτουργία τῆς προσωπικῆς σκέψης καὶ κρίσης, μέσα ἀπὸ διαδικασίες πλύσεως ἐγκεφάλου, καταλήγοντας σὲ ἀπολύτη ἐξαρτήσῃ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο πού βρίσκεται στήν κορυφὴ τῆς ἱεραρχίας μέσα στήν ὁμάδα, τὸν γκουροῦ ἢ τὸν διδάσκαλο. Μὲ τίς καταστροφικὲς λατρεῖες συμπλέκονται καὶ ποικίλες ὀργανώσεις πού χαρακτηρίζονται ἁπλά «λατρεῖες» (cults) καὶ διακρίνονται ἀπό τίς καταστροφικές, μόνο ἀπὸ τὸ πόσο ἐπικίνδυνες φαίνεται νά ἀποβαίνουν γιά τὴν ἀνθρωπίνη προσωπικότητα. Κάποιες ἀπό τίς ὀργανώσεις αὐτὲς χαρακτηρίζονται ψυχολατρεῖες. Ἀλλες ἀναφέρονται σὰν παραθρησκευτικὲς ἢ παραχριστιανικὲς ὁμάδες, νέες αἱρέσεις, ὁλοκληρωτικὲς θρησκεῖες ἢ σὰν θρησκεῖες τῆς νεότητας. Στό σύνολο τους σχεδὸν ἐντάσσονται στό λεγόμενο σύνδρομο τῆς Νέας Ἐποχῆς (New Age) κι ἔχουν κοινὴ ἀρχὴ τὸν ἀποκρυφισμό.
Σκοποί.
Σκοπὸς τῶν ὀργανώσεων αὐτῶν εἶναι ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος ἐπάνω σὲ ἀνθρώπινα ὄντα. Χρησιμοποιοῦν τὰ μέλη τους σὰν ἀπληρώτους ἐργάτες, προπαγανδιστές, συλλέκτες χρημάτων, ἰσοβίους σκλάβους. Ἐπιθυμία τους: νά σκοτώσουν τὴν ἐλεύθερη βουλήση. Τὰ θύματα τους εἶναι ἱκανὰ γιά ὅλα. Μποροῦν νά προβοῦν στά μεγαλύτερα ἐγκλήματα, σὲ τρομοκρατικὲς ἐνέργειες μὲ ἐντολὴ τῆς ὁμάδας καὶ τὴν «πεποίθηση» πὼς ὑπηρετοῦν ἕνα ἀνώτερο σκοπό: τή σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητας, τὴν εἴσοδο σὲ μιά «Νέᾳ Ἐποχῇ», στή «Χρυσή Ἐποχή» ἢ «Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου», τὴν ὁποία πραγματώνει δῆθεν ἤδη ἀπὸ τώρα ἡ καθεμιά ἀπό τις ὁμάδες αὐτές. Γι' αὐτό, ἡ ἀπαιτήσῃ τῆς κάθε ὀργάνωσης εἶναι ἀπολύτη, στό θρησκευτικό, ἰδεολογικό, κοινωνικό, ἀκόμη καὶ στόν πολιτικὸ τομέα.
Μέθοδοι προσηλυτισμοῦ.
Κατὰ κανόνα, οἱ λατρεῖες ἀποκρύπτουν τοὺς ἀληθινοὺς στόχους τους. Μιλᾶνε μὲ ἀνακρίβεια καὶ παραπλανητικὰ γιά τὸν ἑαυτὸ τους. Ἀποκρύπτουν τὸ ἀληθινὸ τους κέντρο, ποὺ μπορεῖ νά εἶναι γκουρουϊστικὸ ἢ κάποιο κέντρο ἑνὸς αὐτοαποκαλούμενου «μεσσία» ἢ «ἀβατάρ». Παρουσιάζονται μὲ προσωπεῖο χριστιανικό, φιλοσοφικό, ψυχολογικὸ ἢ μὲ χιλίους δύο ἄλλους τρόπους (πολεμικὲς τέχνες, φεστιβὰλ ἀθλητισμοῦ, χορός, μουσική, εἰρηνιστικὰ κινήματα, οἰκολογικά, ὑγιεινιστικά, μονάδες ἐναλλακτικῆς ἰατρικῆς, θεραπευτικὲς κοινότητες ἀποτοξίνωσης ἀπὸ τὰ ναρκωτικὰ κ. ὁ. κ.). Χρησιμοποιοῦν συνήθως ὀρολογία χριστιανικὴ ἢ κοσμικὴ μὲ ἀντεστραμμένο νόημα. Τὸ πλησίασμα νέων θυμάτων μπορεῖ νά γίνει μὲ μιά πρόσκληση γιά δωρεὰν τέστ προσωπικότητας, γιά ἕνα χορτοφαγικὸ γεῦμα, μὲ ἕνα κύκλο διαλέξεων σὲ θέματα γενικοῦ ἐνδιαφέροντος, μὲ σεμινάρια αὐτογνωσίας ἢ ἐλέγχου τοῦ νοῦ (mind control), κ.ὁ.κ. Μερικὲς ὁμάδες χρησιμοποιοῦν τὸ λεγόμενο «βομβαρδισμὸ ἀγάπης», μέχρι νά ὁδηγηθεῖ κανεὶς σὲ ψυχολογικὴ ἐξαρτήσῃ. Ἡ μέθοδος αὐτὴ εἶναι ἰδιαίτερα ἐπικίνδυνη στίς περιπτώσεις πού κάποιος βρίσκεται μπροστὰ στήν ἀνάγκη νά πάρει ἀποφάσεις καὶ νά κάνει οὐσιαστικὲς ἀλλαγὲς στή ζωὴ του. Τότε μπορεῖ νά νοιώσει πώς ἡ συναισθηματικὴ προσχωρήση σὲ μιά τέτοια ὁμάδα θὰ μποροῦσε νά τὸν βοηθήσει. Τὸ «δέσιμο» ποὺ δημιουργεῖται τότε, εἶναι δύσκολο νά σπάσει.
«Προγραμματισμός» τῶν μελῶν.
Μετὰ τὴν πρώτη ἐπαφή μὲ τή λατρεία, ἀκολουθοῦν διαδικασίες γιά τὴν ἐντάξῃ τοῦ νέου θύματος στήν ὀργάνωση. Αὐτὲς εἶναι: α) Τὸ σέξ ἢ ἡ λεγομένη «διάχυσῃ», β) ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος τῆς πληροφόρησης, μὲ σκοπὸ νά περιορισθοῦν οἱ ἐναλλακτικὲς λύσεις ἀπό τίς ὁποῖες τὸ θῦμα θὰ μποροῦσε νά κάνει ἐλεύθερη ἐπιλογή, γ) ἡ παραπλάνηση, μὲ τὸ νά ἀποκρύπτει ἡ ὀργάνωση τοὺς ἀληθινοὺς της σκοπούς, τὴν ἀληθινὴ της ταυτότητα, τὶς πραγματικὲς διασυνδέσεις της σὲ παγκόσμια κλίμακα, δ) κάποιο εἶδος πλύσης ἐγκεφάλου, γιά τὴν ἀπολύτη ἀποδοχὴ δογματικοῦ συστήματος, ποὺ διαβολοποιεῖ τὴν ἐλεύθερη καὶ ἀνεξάρτητη σκέψῃ καὶ θεωρεῖ σατανικὸ ὁλόκληρο τὸν κόσμο ἔξω ἀπὸ τὴν ὀργάνωση, ε) ἡ πρόκληση φοβίας, ἐνοχῶν καὶ ἀγωνίας, ποὺ ὁδηγοῦν σὲ ὁλοκληρωτικὴ ἐξουθένωση τοῦ θύματος καὶ ὑποβάλλουν τὴν «πεποίθηση» πὼς μόνο μέσα στήν ὁμάδα μπορεῖ νά ἁπαλλαγεῖ κανεὶς ἀπὸ ὅλα αὐτά, στ) ἡ ἀνεπαρκὴς δίαιτα καὶ ἡ κόπωση, ὥστε τὸ ἄτομο νά ὁδηγεῖται σὲ ψυχολογικὴ κατάπτωση καὶ ψυχικὴ ἀποσύνθεση, μὲ ἀποτέλεσμα τή μειώση τῆς προσοχῆς καὶ τὴν ἐξασθένηση τῆς ἀνεξάρτητης, κριτικῆς σκέψης.
Συνέπειες στήν ψυχοσωματικὴ ὑγεία.
Μὲ τήν δέσμευση σὲ μιά τέτοια ὁμάδα, ὁ τρόπος σκέψης καὶ ὁ τρόπος ζωῆς τῆς ὀργάνωσης γίνεται δεύτερη φύσῃ γιά τὸν ὀπαδό. Σκέψεις καὶ θέσεις πού εἶχε κανεὶς στό παρελθὸν ἐξαφανίζονται. Στό θῦμα παρατηροῦνται: περιορισμένη χρήση τῆς γλώσσας καὶ στερεότυπες ἀπαντήσεις, παράξενη συμπεριφορά, ἐξασθένιση τῆς προσωπικῆς σκέψης καὶ κρίσης, ἀδυναμία διατήρησης τῶν, πρὶν τὴν ἐντάξῃ στήν ὀργάνωση, ἀναμνήσεων. Πολλὰ πρῴην θύματα, μετὰ τὴν ἀπεμπλοκὴ τους ἀπὸ τὴν ὁμάδα, χρειάζονται ἕνα ἕως δύο χρόνια γιά ἐπανένταξη στήν κανονικὴ ζωή, ἐνῶ ἄλλα μπορεῖ νά ἔχουν ψυχικὲς διαταραχὲς καὶ νά παραμείνουν σὲ καταστάσῃ ψυχολογικῆς φοβίας γιά πολλὰ χρόνια. Πέραν ἀπό τίς ψυχικὲς δὲ λείπουν καὶ οἱ σωματικὲς βλάβες: ἀπὸ τοὺς ἕρπητες ὅλων τῶν εἰδῶν, μέχρι τίς χρόνιες κακώσεις ἀπὸ ἐπιβλαβεῖς πρακτικὲς «ἀσκήσεων» γιόγκα. Τέλος θὰ πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε: α) τὶς αὐτοκτονίες, ἀτομικὲς καὶ ὁμαδικές: Τοῦ Τζίμ Τζόουνς («Σφαγή τῆς Γουιάνα», 1.000 περίπου ὀπαδῶν), τὸ 1979, τοῦ Ντέιβιντ Κόρρες, τὸ 1993, τοῦ Λυκ Ζουρέ, τὸ 1994 κ.ἅ., β) τὶς ἀτομικὲς καὶ ὁμαδικὲς δολοφονίες: Τοῦ Σόκο Ἀσαχάρα (Σαρὶν στό μετρὸ τοῦ Τόκιο), τὸ 1995 καὶ φυσικὰ γ) τὶς «τελετουργικές» ἀνθρωποθυσίες, στό Σατανισμὸ κι ἀλλοῦ.
Συνέπειες στό οἰκογενειακὸ - κοινωνικὸ περιβάλλον.
Ἡ συμμετοχὴ σὲ κάποια ὀργάνωση μὲ τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς λατρείας ἔχει ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις καὶ στο περιβάλλον τοῦ ὀπαδοῦ. Ὄχι λίγες φορὲς ἡ οἰκογένεια τοῦ θύματος ὁδηγεῖται σὲ οἰκονομικὴ ἐξουθένωση, πληρώνοντας ἀκριβὰ τὴν ἐμπλοκὴ του. Ἄλλοτε ἡ οἰκογένεια ὁδηγεῖται σὲ διαλύσῃ, ἂν δέν θελήσει νά ἀκολουθήσει τὴν «ὑπαρξιακή» ἐπιλογὴ τοῦ μέλους της. Εἶναι συχνὲς οἱ ἐντάσεις, ποὺ μποροῦν νά φθάσουν καὶ μέχρι τὸ φόνο τοῦ γονέα ἢ τοῦ συζύγου, ποὺ δέν ἐνδίδει στίς ἐπιθυμίες τοῦ θύματος-ὀπαδοῦ, ποὺ βρίσκεται σὲ ἀπολύτη ἐξαρτήσῃ ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸ τῆς λατρείας, τὸ γκουροῦ ἢ τὸ διδάσκαλο. Στό κοινωνικὸ ἐπίπεδο, οἱ ὁμάδες αὐτές πού χαρακτηρίζονται «καταστροφικὲς λατρεῖες» ἔχουν ἀποδεδειγμένα ἀναμειχθεῖ σὲ συγκεκριμένες παράνομες καὶ ἀνήθικες πρακτικές, μεταξὺ τῶν ὁποίων περιλαμβάνονται: α) Ἡ κακοποίηση, ἡ παραμέληση καὶ ὁ θάνατος παιδιῶν, β) ἡ παρανόμη μετανάστευση, γ) ἡ χρήσῃ, ἡ διακινήσῃ καὶ ἡ ἐμπορία ναρκωτικῶν, δ) ὁ δόλος καὶ ἡ ἐξαπατήσῃ στή στρατολογία ὀπαδῶν, ε) οἱ παράνομες οἰκονομικὲς δραστηριότητες καὶ οἱ ἐπιχειρήσεις μὲ κολοσσιαία κέρδη, στ) οἱ κλοπές, ζ) οἱ ἀπειλές, ἡ ταλαιπωρία καὶ οἱ ἐκβιασμοὶ τῶν οἰκογενειὼν τῶν θυμάτων -καὶ ὅσων ἀσκοῦν δυσμενῆ κριτικὴ στῇ λατρεία-, μὲ μηνύσεις καὶ ἀχρεῖες πράξεις, ἡ) ἡ ἀποθήκευση καὶ ἡ ἐμπορία ὅπλων καὶ πυρομαχικῶν, θ) ἡ σεξουαλικὴ κακοποίηση καὶ ἡ πορνεία, ι) οἱ ἀπαγωγές, οἱ φόνοι, οἱ ἀπόπειρες φόνων, ια) ἡ ψυχολογικὴ καὶ συναισθηματικὴ φθορά. Πολλὰ μέλῃ καταστροφικῶν λατρειῶν πού κατόρθωσαν νά ξεφύγουν, προέβησαν σὲ συγκεκριμένες καταγγελίες γιά τὶς παραπάνω πρακτικές.
Ποῖος μπορεῖ νά παγιδευτεῖ;
Εὐάλωτος στήν παγίδευση κάποιας καταστροφικῆς λατρείας εἶναι ὁ καθένας. Δέν ἔχει τὴν παραμικρὴ σημασία ἡ ἐξυπνάδα, ἡ μόρφωση, ἡ θελήσῃ ἢ πιθανῶς ἡ ἐπιφανειακή, δογματικὴ τοποθέτηση καποίου, μπροστὰ στόν κίνδυνο ἐμπλοκῆς του. Μεγαλύτερο, βέβαια, κίνδυνο παγίδευσης ἔχουν ἄτομα μὲ ψυχολογικὰ προβλήματα, μὲ σχέδια μεγαλόπνοα γιά τὸ μέλλον, μὲ ἀδυνάτη θελήσῃ. Ὅσοι νοιώθουν μοναξιὰ καὶ ἀβεβαιότητα. Κινδυνεύουν ἀκόμη οἱ εὔπιστοι καὶ καλοπροαίρετοι, ποὺ πείθονται εὔκολα ὅτι ἡ ὀργάνωση μπορεῖ νά τοὺς προσφέρει τὸ μυστικὸ τῆς εὐτυχίας, τὴν ἐπιτυχία, τὴν ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ὑγεία. Ἀκόμη πρόσφορα θύματα εἶναι οἱ ῥομαντικοί, οἱ ἰδεαλιστὲς καὶ οἱ φίλοι τῆς οὐτοπίας.
Ποῦ γίνεται ὁ προσηλυτισμός;
Ὁ προσηλυτισμὸς τοῦ θύματος μπορεῖ νά γίνει ὁπουδήποτε: Στό δρόμο, στή βιβλιοθήκη, στό ταχυδρομεῖο. Στή στρατιωτικὴ μονάδα, στό γραφεῖο σας, στό σπίτι σας. Στά Γυμνάσια καὶ Λύκεια. Σὲ ἐκδηλώσεις γιά ἀστέγους, πτωχούς, ἀναξιοπαθοῦντες, καταπολέμησης ναρκωτικῶν, προστασίας τοῦ περιβάλλοντος, φεστιβὰλ εἰρήνης. Σὲ θεραπευτήρια καὶ νοσοκομεῖα. Σὲ γυμναστήρια καὶ ἰνστιτούτα. Σὲ φροντιστήρια καὶ σπουδαστικὲς ἑνώσεις, ἔξω ἀπὸ ἀμφιθέατρα, σὲ φοιτητικὲς ὀργανώσεις κι ὅπου συγκεντρώνονται πολλοὶ νέοι. Σὲ συνέδρια, σεμινάρια αὐτοβελτίωσης, ἐκπαιδευτικὲς συνεδριάσεις. Ἀπὸ ἀφίσες στό δρόμο ἀλλὰ καὶ στίς βιτρίνες σοβαρῶν καταστημάτων. Σὲ πάρτι, ἑστιατόρια, κέντρα διασκεδάσεως, γήπεδα, συναυλίες, ντισκοτέκ. Στήν ἐργασία σας. Ἀκόμη καὶ στίς Δημόσιες Ὑπηρεσίες (Ὑπουργεῖα, Ὀργανισμούς) ὅπου στρατευμένα μέλῃ δροῦν συστηματικά. Στούς πολιτιστικοὺς φορεῖς τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης. Καὶ μέσα στά Σχολεῖα. Οἱ λατρεῖες ἔχουν εἰσβάλλει καὶ στό χῶρο τῆς ἐκπαίδευσης. 'Ἱδρυσαν Νηπιαγωγεῖα καὶ Παιδικοὺς Σταθμούς. Σὲ δημόσια σχολεῖα ὑπηρετοῦν ἐκπαιδευτικοί πού εἶναι ὀπαδοὶ «λατρειῶν». (Ὁ «Ὅμιλος Μελετῶν», τοῦ Νίκου Καζάνα, τὸ «Καφὲ Σχολεῖο», τοῦ Κώστα Φωτεινοῦ, ἡ Ἁρμονικὴ Ζωή, τοῦ Μπομπ Νάτζεμη εἶναι κάποιες ἀπό τίς ὀργανώσεις αὐτοῦ τοῦ προσανατολισμοῦ).
Πότε καὶ ἀπὸ ποῖον ὑπάρχει κίνδυνος;
Κατὰ βάσῃ, ἡ παγίδευση μπορεῖ νά γίνει ὀποτεδήποτε. 'Ὅμως, χαρακτηριστικὰ εἶναι: α) ὁ πρῶτος καιρός, μακριὰ ἀπὸ τὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον (φοιτητές, στρατιῶτες, ἐργαζόμενοι), β) ἡ ἀλλαγὴ ἐργασίας ἢ ἡ ἀπολύσῃ, γ) ἡ ἀποφοιτήσῃ ἢ ἡ διακοπὴ τῶν σπουδῶν, δ) ἡ περίοδος αἰφνίδιας ἀσθένειας, ὁ θάνατος προσφιλοῦς προσώπου, τὸ ἀναπάντεχο ἀτύχημα, ε) περίοδοι μεταβολῶν στή ζωὴ μας (περίοδοι μοναξιᾶς, ταξίδια - διακοπές, αὔξησῃ τῆς ἡλικίας, περιοδικὴ μελαγχολία καὶ ἀπογοήτευση). Ὁ κίνδυνος μπορεῖ νά προέρχεται ἀπὸ τὸν ὁποιονδήποτε καὶ εἰδικά: Ἀπὸ ἀνθρώπους πού εἶναι ὑπερβολικὰ φιλικοὶ ἢ δείχνουν ἐνδιαφέρον γιά τὶς προτιμήσεις μας καὶ τὰ προβλήματα μας. Ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ ἁπλὲς λύσεις σὲ παγκόσμια προβλήματα. Ἀπὸ καποίους πού σᾶς βρίσκουν «πολὺ ἐνδιαφέροντα» καὶ γνωρίζουν ὅτι ἔχετε ἐπαφές, ἐπιρροὴ ἢ καὶ οἰκονομικοὺς πόρους. Ἀπὸ ἀνθρώπους πού προσφέρονται νά συζητήσουν μαζὶ σας «ὑπαρξιακά» προβλήματα καὶ ἀναπτύσσουν ἀποκρυφιστικὰ πιστεύω (μετενσάρκωση, κάρμα, ταρώ, ἀστρολογία, ὑπνωτισμό, μαγεία, πνευματισμό, μαντεῖα, θρησκευτικὸ συγκρητισμὸ κ.ἅ.). Ἀπὸ κάποιους πού προσκαλοῦν σὲ δωρεὰν χορτοφαγικὰ γεύματα, δωρεὰν τέστ προσωπικότητας, σεμινάρια αὐτογνωσίας, διεύρυνσης προσωπικότητας, ἀναδρομὲς ζωῆς κ.ο.κ.
Τὸ σκηνικὸ τῆς New Age.
Οἱ ὀργανώσεις αὐτὲς ἔχουν φροντίσει, στά πλαίσια τοῦ συνδρόμου τῆς Νέας Ἐποχῆς, νά προετοιμάσουν κατάλληλα τοὺς ἀνθρώπους, σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο -ἔμμεσα ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα καὶ ἐντατικὰ τὴν τελευταία δεκαπενταετία- ὥστε νά γίνονται σήμερα ἀποδεκτὰ τὰ δόγματα, τὰ σύμβολα καὶ οἱ πρακτικὲς της, ἀπὸ μεγάλο μέρος τῶν πληθυσμῶν τοῦ Δυτικοῦ κόσμου. Μεγάλη εὐθύνῃ γιά τὴν προετοιμασία αὐτὴ ἔχει ἡ Θεοσοφικὴ Ἐταιρία τῆς Ἕλενας Π. Μπλαβάτσκυ καὶ τὰ χιλιάδες παρακλάδια τῆς Θεοσοφίας, ἀπὸ τὴν ἴδρυσή της μέχρι σήμερα. Ἡ Θεοσοφία, ἕνα συνονθύλευμα ἀπὸ ἀσιατικὲς θρησκευτικὲς διδασκαλίες καὶ ἀποκρυφισμό, ἔτρεφε πάντα τὸ ὅραμα νά ὑποτάξει τὴν ἀνθρωπότητα στή δικὴ της τάξη πραγμάτων, ἐξαφανίζοντας τὸ Χριστιανισμό, τὸ μόνο σοβαρὸ της ἐμπόδιο. Χρησιμοποιῶντας τὸ σκηνικὸ αὐτό, κάποια διεθνὴ κέντρα ἀποφάσεων φρόντισαν νά ἐξαγγείλουν τή Νέα Ἐποχή καὶ νά ἀναπτύξουν καὶ νά προβάλουν τὰ πιστεύω της. Βασικὴ προϋπόθεση, ἡ ἔκδοση καὶ διάδοση μιᾶς βιβλιογραφίας χιλιάδων τίτλων σὲ ὄλες τίς γλῶσσες κι ἀκόμη ἡ ἐκμετάλλευση τῶν μέσων μαζικῆς ἐπικοινωνίας (ἐφημερίδες, περιοδικά, ῥαδιόφωνο, τηλεόραση, κινηματογράφος κ.ἅ.). Ἡ ἀρχὴ ἔγινε διακριτικὰ καὶ συνεχίζεται μέ: τὴν οὐφολογία (U.F.O.), τὴν «ἐπιστημονικὴ φαντασία», τὶς πολεμικὲς τέχνες, τή μουσικῇ rock καὶ ὁλοκληρώνεται σταδιακὰ μὲ τὴν καθιέρωση τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, σὰν ἀναπόσπαστο μέρος τῆς ζωῆς μας. Σήμερα, λίγοι νέοι δέν ἔχουν διαβάσει Ῥάμπα, Καστανέντα ἢ παλαιότερα Ντένικεν, τοὺς πρωτοπόρους στή διάβρωση καὶ ἄλωσης τῆς συνείδησης τοῦ νεοέλληνα στά δόγματα τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ἀκόμη, τὰ πυκνὰ ἀποκρυφιστικὰ ἄρθρα στόν τύπο, ἡ προβολὴ τῶν σχετικῶν ὀργανώσεων καὶ ἡ ἀστρολογία συμπληρώνουν τὸ σκηνικὸ τὸ ὁποῖο ὁλοκληρώνεται μὲ Πολάνσκι καὶ Σπίλμπερκ στόν κινηματογράφο, μὲ μεταμεσονύκτια θρίλερ στήν τηλεόραση, μὲ τὰ σχετικὰ κόμικς σὲ ἐφημερίδες - περιοδικά, μὲ τὰ «παιχνίδια ῥόλων» -καὶ στούς Η/Υ (computer games)- καὶ μὲ τὰ τρανσφόρμερς καὶ τὰ παιχνίδια-τέρατα γιά τὰ παιδιὰ μας.
Βοήθεια - αὐτοπροστασία.
Σὲ παγκόσμια κλίμακα, γονεῖς καὶ οἰκογένειες - θύματα ἔχουν ὀργανωθεῖ σὲ ὁμάδες πρωτοβουλίας καὶ αὐτοβοήθειας μὲ ἀξιολόγη δραστηριότητα. Γιά τὸ σκοπὸ αὐτό, ἤδη, ἀπὸ τή δεκαετίᾳ τοῦ '70 συστήθηκε καὶ στή χώρα μας ἡ Πανελλήνια Ἔνωση Γονέων γιά τὴν Προστασία τῆς Οἰκογένειας καὶ τοῦ Ἀτόμου, ἡ Π. Ε. Γ., ποῦ ἔχει σὰν στόχους:
α) Τὴν ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ καὶ τῶν ἁρμοδίων φορέων,
β) τὴν προσφορὰ βοηθείας σὲ ἄτομα καὶ οἰκογένειες,
γ) τὴν προσφορὰ τῶν ἐναλλακτικῶν λύσεων τῆς δικῆς μας παράδοσης καὶ
δ) τή διεθνὴ συνεργασία, στά πλαίσια τῆς Παγκοσμίας Ὁμοσπονδίας Συλλόγων Πρωτοβουλίας Γονέων, γιά τὴν ἀντιμετώπιση κοινῶν προβλημάτων.
Πιστεύουμε πώς ὅποιος ἔχει ὀρθὴ πνευματικὴ θεμελίωση, ὅποιος δέν ἔχει ὑπαρξιακὰ κενά, δέν κινδυνεύει τόσο ἀπὸ τέτοιες ὁμάδες.
Πιστεύουμε ἀκόμη πώς ἡ καλλίτερη μέθοδος γιά οὐσιαστικὴ βοήθεια εἶναι ἡ οἰκοδομὴ στή δικὴ μας πίστη καὶ παράδοση.
Πανελλήνια Ἔνωση Γονέων
