Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,
Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.
Τὴν ἡμέρα αὐτὴ γιορτάζουμε τὴν πανηγυρικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ. Τότε, ἐρχόμενος ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τή Βηθανία στά Ἱεροσόλυμα, ἔστειλε δύο ἀπὸ τοὺς Μαθητὲς Του καὶ τοῦ ἔφεραν ἕνα γαϊδουράκι. Καὶ κάθισε πάνω του γιά νά μπεῖ στήν πόλη.
Ὁ δὲ λαός, ἀκούγοντας ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται, πήραν ἀμέσως στά χέρια τους βάγια ἀπὸ φοίνικες καὶ βγῆκαν νά τὸν ὑποδεχτοῦν. Καὶ ἄλλοι μὲν μὲ τὰ ῥούχα τους, ἄλλοι δὲ κόβοντας κλαδία ἀπὸ τὰ δέντρα, ἔστρωναν τὸ δρόμο ἀπ’ ὅπου ὁ Ἰησοῦς θὰ περνοῦσε. Καὶ ὅλοι μαζί, ἄκομα καὶ τὰ μικρὰ παιδιά, φώναζαν: «Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».
Ὁ Χριστὸς εἰσέρχεται στα Ἱεροσόλυμα «ἐπὶ πῶλον ὄνου». Πορεύεται καὶ οἱ Ἰσραηλίτες τὸν ὑποδέχονται μὲ τιμὲς ὡς Βασιλιά. Ἐκεῖνος δέν δίνει ἰδιαίτερη σημασία στις τιμές, δέν περιορίζεται στό πανήγυρι, στήν πρόσκαιρη δόξα, ἀλλὰ προχωρεῖ στόν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀναστάσῃ.
Ἡ εἴσοδος τοῦ Χριστοῦ στα Ἱεροσόλυμα εἶναι τελικὰ ἡ εἴσοδος τοῦ μαρτυρίου στήν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ Κυρίου. Σὲ λίγες ἡμέρες θὰ μαρτυρήσει καὶ θὰ θανατωθεῖ στό σταυρό, γιά νά θανατώσει τὸ θάνατο καὶ νά χαρίσει στό ἀνθρώπινο γένος τήν ζωή.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Συνταφέντες σοι διὰ τοῦ Βαπτίσματος, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, τῆς ἀθανάτου ζωῆς ἠξιώθημεν τῇ Ἀναστάσει σου, καὶ ἀνυμνοῦντες κράζομεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. β’.
Τῷ θρόνῳ ἐν οὐρανῷ, τῷ πώλῳ ἐπὶ τῆς γῆς, ἐποχούμενος, Χριστὲ ὁ Θεός, τῶν Ἀγγέλων τὴν αἴνεσιν, καὶ τῶν παίδων ἀνύμνησιν, προσεδέξω βοώντων σοι· Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι.
Ὁ Οἶκος
Ἐπειδὴ ᾍδην ἔδησας ἀθάνατε, καὶ θάνατον ἐνέκρωσας, καὶ Κόσμον ἀνέστησας, βαΐοις τὰ νήπια ἀνευφήμουν σε Χριστέ, ὡς νικητὴν κραυγάζοντά σοι σήμερον. Ὡσαννὰ τῷ Υἱῷ Δαυΐδ· οὐκέτι γάρ φησι, σφαγήσονται βρέφη διὰ τὸ βρέφος Μαριάμ, ἀλλ' ὑπὲρ πάντων νηπίων καὶ πρεσβυτῶν, μόνος σταυροῦσαι, οὐκέτι καθ' ἡμῶν χωρήσει τὸ ξίφος· ἡ σὴ γὰρ πλευρὰ νυγήσεται λόγχῃ· ὅθεν ἀγαλλόμενοι φαμέν· Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι.
Μεγαλυνάριον
Ἐπὶ πώλου ὄνου εἰς τὴν Σιών, εἰσῆλθες Σωτήρ μου, ὑπὸ παίδων καὶ τῶν βρεφῶν, αἰνούμενος Λόγε, τὸ Ὠσαννὰ βοώντων, εὐλογητὸς ὁ ἥκων, σῶσαι τὸν ἄνθρωπον.
