Ἡ ἱστορία τῆς Βασιλόπιτας

 

vasilopitaΚατὰ τὴν ὀρθόδοξη παράδοση, ἡ ἱστορία τῆς βασιλόπιτας, εἶναι μιά ἱστορία πού συνέβη πρὶν ἀπὸ 1500 χρόνια περίπου, στην πόλη Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας, στή Μικρὰ Ἀσία. Ὁ Μέγας Βασίλειος ἦταν ἐπίσκοπος τῆς Καισαρείας καὶ ζοῦσε ἁρμονικὰ μὲ τοὺς συνανθρώπους του, μὲ ἀγάπη, κατανόηση καὶ ἀλληλοβοήθεια.

Κάποια μέρα ὅμως, ἔνας ἀχόρταγος στρατηγὸς – τύραννος τῆς περιοχῆς, ζήτησε νά τοῦ δοθοῦν ὅλοι οἱ θησαυροὶ τῆς πόλης τῆς Καισαρείας, ἀλλιῶς θὰ πολιορκοῦσε τὴν πόλη γιά νά τὴν κατακτήσει καὶ νά τήν λεηλατήσει.

Ὁ Μέγας Βασίλειος ὁλοκλήρη τή νύχτα προσευχόταν νά σώσει ὁ Θεὸς τὴν πόλη. Ξημέρωσε ἡ μέρα καὶ ὁ στρατηγὸς ἀποφασισμένος μὲ τὸ στρατὸ του περικύκλωσε τὴν Καισαρεία. Μπῆκε μὲ τὴν ἀκολουθία του καὶ ζήτησε νά δεῖ τὸ Μέγα Βασίλειο, ὁ ὁποῖος βρισκόταν στό Ναὸ καὶ προσευχόταν. Μὲ θράσος καὶ θυμὸ ὁ ἀδίστακτος στρατηγὸς ἀπαίτησε τὸ χρυσάφι τῆς πόλης καθὼς καὶ ὅτι ἄλλο πολύτιμο ὑπῆρχε σ’ αὐτή.

Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀπάντησε ὅτι οἱ ἄνθρωποι τῆς πόλης του, ἦταν φτωχοί καί δέν εἶχαν νά δώσουν τίποτε ἀξιόλογο. Ὁ στρατηγὸς μὲ τό πού ἄκουσε αὐτὰ τὰ λόγια θύμωσε ἄκομα περισσότερο καὶ ἄρχισε νά ἀπειλεῖ τὸν Μέγα Βασίλειο ὅτι θὰ τὸν ἐξορίσει πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν πατρίδα του ἤ κι ἀκόμη ὅτι μπορεῖ νά τὸν σκοτώσει.

Οἱ χριστιανοὶ τῆς Καισαρείας ἀγαποῦσαν πολὺ τὸ Ἐπίισκοπό τους καὶ θέλησαν νά τὸν βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπὸν ἀπὸ τὰ σπίτια τους ὅ,τι χρυσαφικὰ εἶχαν καὶ τοῦ τὰ πρόσφεραν, ὥστε δίνοντάς τα στό σκληρὸ στρατηγὸ νά σωθοῦν. Στό μεταξὺ ὁ ἀνυπόμονος στρατηγὸς κόντευε νά σκάσει ἀπὸ τὸ κακὸ του. Διέταξε ἀμέσως τὸ στρατὸ του νά ἐπιτεθεῖ στό φτωχὸ λαὸ τῆς πόλης.

Ὁ  Μέγας Βασίλειος, ποὺ ἤθελε να προστατέψει τὴν πόλη του προσευχήθηκε καὶ μετὰ παρουσίασε στό στρατηγὸ ὅτι χρυσαφικὰ εἶχε μαζέψει μέσα σὲ ἔνα σεντούκι. Τή στιγμή ὅμως πού ὁ στρατηγὸς πῆγε ν’ ἀνοίξει τὸ σεντούκι καὶ ν’ ἁρπάξει τοὺς θησαυρούς, μὲ τό πού ἀκούμπησε τὰ χέρια του  στά χρυσαφικὰ ἔγινε τὸ θαῦμα! Ὅλοι οἱ συγκεντρωμένοι εἴδαν μιά λάμψη καὶ ἀμέσως μετὰ ἕναν λαμπρὸ καβαλάρη νά ὁρμᾶ μὲ τὸ στρατὸ του ἐπάνω στόν σκληρὸ στρατηγὸ καὶ τοὺς δικοὺς του. Σὲ ἐλάχιστο χρόνο ὁ κακὸς στρατηγὸς καὶ οἱ δικοὶ του ἀφανίστηκαν. Ὁ λαμπρὸς καβαλάρης ἦταν ὁ Ἅγιος Μερκούριος καὶ στρατιῶτες του, οἱ ἄγγελοι.

Ἔτσι σώθηκε ἡ πόλη τῆς Καισαρείας. Τότε ὅμως, ὁ Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σὲ δύσκολη θέση! Θὰ ἔπρεπε νά μοιράσει τὰ χρυσαφικὰ στούς κατοίκους τῆς πόλης καὶ ἡ μοιρασιὰ νά εἶναι δίκαιη, δηλαδὴ νά πάρει ὁ καθενὰς ὅτι ἦταν δικὸ του. Αὐτὸ ἦταν πολὺ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπὸν ὁ καὶ ὁ Θεὸς τὸν φώτισε τί νά κάνει. Κάλεσε τοὺς διακόνους καὶ τοὺς βοηθοὺς του καὶ τοὺς εἶπε νά ζυμώσουν ψωμάκια, ὅπου μέσα στό καθένα ψωμάκι θὰ ἔβαζαν καὶ λίγα χρυσαφικά. Ὅταν αὐτὰ ἐτοιμάστηκαν, τὰ μοίρασε σὰν εὐλογία στούς κατοίκους τῆς πόλης τῆς Καισαρείας.

Στην ἀρχὴ ὅλοι παραξενεύτηκαν, μὰ ἡ ἔκπληξη τους ἦταν ἀκόμη μεγαλύτερη ὅταν κάθε οἰκογένεια ἔκοβε τὸ ψωμάκι αὐτὸ κι ἔβρισκε μέσα τὰ χρυσαφικὰ της. Ἦταν λοιπὸν ἕνα ξεχωριστὸ ψωμάκι, ἡ βασιλόπιτα. Ἔφερνε στούς ἀνθρώπους χαρὰ κι εὐλογία μαζί. Ἀπὸ τότε φτιάχνουμε κι ἐμεῖς τή βασιλόπιτα μὲ τὸ φλουρὶ μέσα, τὴν πρώτη μέρα τοῦ χρόνου, τή μέρα τοῦ Ἁγὶου.


Εκτύπωση   Email