Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου
Ἅγιον Πάσχα 2012
Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,
Ὁ φόβος ὡς βασικὸ καὶ θεμελιῶδες συναίσθημα ἀποτελεῖ μιὰ πανανθρώπινη ἐμπειρία. Ἀπειλὲς, κίνδυνοι, κρίση, ἄγχη, φοβίες καὶἀνασφάλειες δηλητηριάζουν συχνὰ τὴν ζωή μας. Δὲν πρέπει ὅμως νὰ ξεχνᾶμε, ὅτι τὸ μήνυμα τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦἀναγγέλει διαχρονικὰ τὴν ἀπελευθέρωσή μας ἀπὸ κάθε αἰτία φόβου ποὺ διαπερνᾶ τὴν ὕπαρξή μας.
«Μὴ φοβεῖσθε» εἶναι ἡ προτροπὴ τοῦἈγγέλου στὶς μυροφόρες γυναῖκες ποὺ εἶχαν κυριευθεῖἀπὸ τὸν τρόμο καὶ τὴν ἔκσταση μπροστὰ στὸἄδειο μνημεῖο. «Μὴ φοβεῖσθε» εἶναι ἡ προτροπὴ τοῦἴδιου τοῦἈναστημένου Χριστοῦ στὴν συνάντησή Του μὲ ἐκεῖνες, καθὼς ταραγμένες ζοῦν ἕνα γεγονὸς ποὺ ξεπερνᾶ καθετὶ τὸ γήινο. Τὸὑπαρξιακὸ βάθος τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ εἶναι πράγματι συγκλονιστικό. Ὁ διάβολος ποὺἐξουσιάζε τὸν θάνατο νικήθηκε, γιατί στὸν πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ νόμισε ὅτι αἰχμαλώτισε ἕναν ἀκόμη ἄνθρωπο, ὅμως σὲ Αὐτὸν κρυβόταν ὁἴδιος ὁ Θεός. Ἔτσι ὁ Χριστὸς μέσα ἀπὸ τὸν Σταυρὸ συναντᾶ τὸν θάνατο καὶ τὸν ἐκμηδενίζει ἐλευθερώνοντας τοὺς ἀνθρώπους, καθώς ὁ φόβος τοῦ θανάτου τοὺς εἶχε ἀναγκάσει νὰ εἶναι δοῦλοι σὲὅλη τους τὴν ζωή.
Καὶὅμως στὴν δύσκολη καὶἐπικίνδυνη ἐποχή μας ἐξακολουθοῦμε νὰ ζοῦμε κάτω ἀπὸ τὴν σκιὰ τοῦ φόβου, γιατί ἔστω καὶἂν προσπαθοῦμε γιὰ τὴν σιγουριὰ καὶ τὴν ἀσφάλεια τῆς ὕπαρξής μας, αὐξάνεται ἡἀβεβαιότητα καὶἡἀνασφάλεια γύρω μας και μέσα μας. Νὰ γιατί πληθαίνουν διαρκῶς κάθε εἴδους φόβοι ποὺ σφίγγουν τὴν καρδιά μας, ποὺ περικυκλώνουν καὶ πολιορκοῦν τὴν σκέψη μας καὶ παραλύουν τὴν ψυχή μας.
Σὲ αὐτὴ τὴν βαριά ἀτμόσφαιρα ἔχουμε ἀνάγκη νὰἀκούσουμε τὸν Ἀναστημένο Χριστὸ νὰ μᾶς λέει «μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς», μὴ φοβᾶσθε ἐσεῖς οἱ πιστοὶ τοὺς πραγματικοὺς κινδύνους ἤ τὶς φανταστικὲς ἀπειλές, τὴν τωρινή κρίση ἢ τὶς μελλοντικὲς δυσκολίες ποὺ μεγεθύνονται καὶ πολλαπλασιάζονται μέσα σας, νομίζοντας ὁ καθένας ὅτι αὐτὸ ποὺ βιώνει εἶναι τὸ χειρότερο καὶ τὸ κρισιμότερο. «Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω» (Ἰωα. 14,27), μπροστὰ στὸ σκληρὸ πρόσωπο τῆς ζωῆς ποὺ σᾶς δείχνει ὁ πόνος, ἡἀρρώστια, ἡἀδυναμία, ἡ μοναξιὰ καὶἡἐγκατάλειψη, γιατί «οὐκ ἔδωκεν ὑμῖν ὁ Θεὸς πνεῦμα δειλίας ἀλλὰ δυνάμεως» (Τιμοθ. 1,7). «Μὴ φοβεῖσθε» μπροστὰ σε ὅλα ὅσα συνθλίβουν τὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια, στὸν παραλογισμὸ τῆς ἀνισότητας, τῆς στέρησης καὶ τῆς ἀδικίας, στὴν ἐξαθλίωση τῆς φτώχειας καὶ στὴν ἀπόγνωση τῆς ἀνεργίας, στὸἄγχος τῆς ἐπιβίωσης καὶ γενικὰ στα ποικίλα ἀδιέξοδα τῆς σκληρῆς καθημερινότητας μας, γιατί ὁ Χριστὸς μᾶς ὑποσχέθηκε «οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς» (Ἰω. 14,18). Δὲν μᾶς ἀφήνει ὁ Θεὸς μόνους καὶ παραδομένους στὶς θλίψεις μας καὶ στὰ προβλήματά μας. Βέβαια, οἱ φοβίες καὶ τὰἄγχη κάθε εἴδους καὶ μορφῆς συμπυκνώνονται καὶ κορυφώνονται στὸν φόβο τοῦ θανάτου. Αὐτὸς ὁ φόβος δὲν γνωρίζει διαχωριστικὲς γραμμὲς σὲ τόπους καὶἐποχὲς, γιατί ἀφορᾶ τὴν ἀνθρώπινη φύση μας. Αὐτὸς ὁ φόβος μαυρίζει τὴν ζωή μας καὶἀπειλεῖ μὲἀφανισμὸἐμᾶς καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺἀγαπᾶμε. Ὅμως, Ἀνέστη Χριστὸς,γι’ αὐτὸ καὶ μποροῦν νὰ διαλυθοῦν ὅλοι οἱ φόβοι καὶ οἱἀνασφάλειές μας ἀρκεῖ νὰ πιστεύσουμε, δηλαδὴ νὰἐμπιστευθοῦμε καὶ νὰἀγαπήσουμε τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, καὶ τότε «Φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇἀγάπῃ, ἀλλ' ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον» (Α΄ Ἰω. 4,18).
Χριστὸς Ἀνέστη!
Ἐγκάρδιος Εὐχέτης σας πρὸς τὸν Ἀναστάντα Κυριό μας
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶὨρωποῦ Κύριλλος
