Εἶναι ἡ μητέρα τῆς Θεοτόκου. Ἄν καί δέν ἀναφέρεται σέ κανένα βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἡ Ἁγία Ἄννα κατέχει περίοπτη θέση στήν εὐσέβεια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Οἱ ὅποιες πληροφορίες γιά την Ἁγία Ἄννα ἀντλοῦνται ἀπό τά Ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια, ἰδίως τό Πρωτευαγγέλιο τοῦ Ἰακώβου καί τό Περί Νηπιότητας τοῦ Σωτῆρος. Τό ὄνομά της εἶναι ὁ ἐξελληνισμένος τύπος τῆς ἑβραϊκῆς λέξης «Hannah», πού σημαίνει εὔνοια, χάρη.
Σύμφωνα μέ τό Πρωτευαγγέλιο τοῦ Ἰακώβου, ἡ Ἄννα ἦταν σύζυγος τοῦἸωακείμ. Τό ζευγάρι δέν εἶχε παιδιά καί παρακαλοῦσε τόν Θεό νά τοῦ χαρίσει ἕνα. Τό αἴτημά τους δέν ἔμεινε ἀναπάντητο ἀπό τόν Θεό, ὁ ὁποῖος ἀπέστειλε ἄγγελο νά τούς γνωστοποιήσει ὅτι ὄχι μόνο θά ἀποκτοῦσαν τέκνο, ἀλλά ὅτι αὐτό θά γινόταν διάσημο σέ ὅλο τόν κόσμο «λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τῇ οἰκουμένη».
Πράγματι, ἡ γηραιά Ἄννα ἀπέκτησε ἕνα κοριτσάκι «ἐξ ἐπαγγελίας, ἀλλά καί κατά τούς νόμους τῆς φύσεως», σύμφωνα μέ τήν Ὀρθόδοξη θεολογία. Τό ὀνόμασε Μαριάμ καί ἦταν προορισμένη νά γίνει ἡ μητέρα τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τιμᾶ τρεῖς φορές τήν Ἁγία Ἄννα κατά τή διάρκεια τοῦ ἑορταστικοῦ κύκλου: Στις 9 Δεκεμβρίου, τή Σύλληψή της, στίς 25 Ἰουλίου τήν Κοίμησή της καί στίς 9 Σεπτεμβρίου, μαζί μέ τόν σύζυγό της Ἰωακείμ.
Κατά τόν 5ο αἰώνα ἡ αὐτοκράτειρα τοῦ Βυζαντίου Εὐδοξία ἀνήγειρε Ναό πρός τιμήν της στά Ἱεροσόλυμα, ὅπου, κατά τήν παράδοση, γεννήθηκε ἡ Ἄννα. Τό 550 ὁ Ἰουστινιανός ἵδρυσε Ναό στήν Κωνσταντινούπολη πρός τιμήν τῆς Ἁγίας Ἄννας.
Ἡ Ἁγία Ἄννα (Hannah στά Ἀραβικά) τιμᾶται καί ἀπό τή Μουσουλμανική Θρησκεία. Στό Κοράνι, ἡ Ἄννα ἀναφέρεται ὡς σεβάσμια καί πνευματική γυναῖκα, μητέρα τῆς Παναγίας.
Λείψανα τῆς Ἁγίας Ἄννας ὑπάρχουν στήν ἁγιορείτικη σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννας (Μονή Μεγίστης Λαύρας), στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Ἄννας Κατερίνης, καθώς καί σέ πολλά ἱερά προσκυνήματα τοῦ κόσμου.
Ἀπολυτίκιο Ἁγίας Ἄννας
Σήμερον τῆς ἀτεκνίας δεσμά διαλύονται• τοῦ Ἰωακείμ γάρ καί τῆς Ἄννης, εἰσακούων Θεός, παρ' ἐλπίδα τεκεῖν αὐτούς, σαφῶς ὑπισχνεῖται θεοπαίδα, ἐξ ἤς αὐτός ἐτέχθη ὁ ἀπερίγραπτος, βροτός γεγονῶς, δί’ Ἀγγέλου κελεύσας βοῆσαι αὐτή• Χαῖρε κεχαριτωμένη ὁ Κύριος μετά σοῦ.
