ΜΗ­ΝΥ­ΜΑ TΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΗΦΙΣΙΑΣ, ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΩΠΟΥ κ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΓΙ­Α ΤΗΝ EΟΡ­ΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙ­ΩΝ Ι­Ε­ΡΑΡ­ΧΩΝ

TΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΚΗΦΙΣΙΑΣ, ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΩΠΟΥ κ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ

ΓΙ­Α ΤΗΝ EΟΡ­ΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙ­ΩΝ Ι­Ε­ΡΑΡ­ΧΩΝ

          Εἶ­ναι γνω­στὸ σὲ ὅ­λους μας ὅ­τι ἡ ἑ­ορ­τὴ τῶν Τρι­ῶν Ἱ­ε­ραρ­χῶν ὡς ἡ­μέ­ρα ἀ­φι­ε­ρω­μέ­νη στὴν Παι­δεί­α καὶ τὰ Γράμ­μα­τα δὲν κα­θι­ε­ρώ­θη­κε ἀ­πὸ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α ἀλ­λὰ ἀ­πὸ τὴν ἐκ­παι­δευ­τι­κὴ κοι­νό­τη­τα (πα­νε­πι­στή­μι­ο Ἀ­θη­νῶν 1842). Ὅ­μως αὐ­τὴ ἡ ἡ­μέ­ρα τῶν γραμ­μά­των κιν­δυ­νεύ­ει νὰ ἐκ­φυ­λι­σθεῖ σὲ μι­ὰ νε­κρὴ γι­ορ­τή, μὲ τυ­πι­κὲς ἐ­ξω­τε­ρι­κὲς ἐκ­δη­λώ­σεις, χω­ρὶς μή­νυ­μα ποὺ νὰ ἀγ­γί­ζει τὴν ψυ­χὴ τοῦ νέ­ου κυ­ρί­ως ἀν­θρώ­που. Θρι­αμ­βο­λο­γί­ες καὶ πα­νη­γυ­ρι­σμοὶ γι­ὰ μι­ὰ πο­λύ­τι­μη κλη­ρο­νο­μι­ά, ἄ­γνω­στη στοὺς πολ­λούς, εἶ­ναι μα­κρι­ὰ καὶ ἔ­ξω ἀ­πὸ τὴν ἀ­γω­νί­α αὐ­τῶν τῶν τρι­ῶν Πα­τέ­ρων καὶ Οἰ­κου­με­νι­κῶν Δα­σκά­λων τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ποὺ προ­σπά­θη­σαν μὲ τὴ ζω­ὴ καὶ τὸ ἔρ­γο τους νὰ βο­η­θή­σουν τὸν ἄν­θρω­πο νὰ ζή­σει ὁ­λο­κλη­ρω­μέ­να.

          Ἡ προ­βο­λὴ τῶν Τρι­ῶν Ἱ­ε­ραρ­χῶν ὡς ἐκ­φρα­στῶν τῆς ὀρ­θό­δο­ξης πα­ρά­δο­σης προ­βλη­μα­τί­ζει τὸν ση­με­ρι­νό ἄν­θρω­πο, ἀ­φοῦ ἡ ἔν­νοι­α τῆς πα­ρά­δο­σης ἔ­χει ἀρ­νη­τι­κὸ πε­ρι­ε­χό­με­νο καὶ ταυ­τί­ζε­ται μὲ τὴ συν­τή­ρη­ση, τὸν ἀ­να­χρο­νι­σμό, τὴ στεί­ρα καὶ ἄ­γο­νη προ­σκόλ­λη­ση στὸ πα­ρελ­θόν. Πῶς, λοι­πὸν, ἀ­να­ρω­τι­έ­ται, συμ­βι­βά­ζον­ται ὅ­λα αὐ­τὰ μὲ τὴν οὐ­σί­α τῆς ἀν­θρώ­πι­νης ζω­ῆς ποὺ δι­αρ­κῶς με­τα­βάλ­λε­ται καὶ ἀ­να­ζη­τεῖ νέ­ες μορ­φές; Ἄ­ρα­γε ἡ χρι­στι­α­νι­κὴ πα­ρά­δο­ση εἶ­ναι ἱ­κα­νὴ νὰ ἀ­παν­τή­σει στὰ καυ­τὰ καὶ ἐ­πί­και­ρα προ­βλή­μα­τα τῆς ἐ­πο­χῆς μας; Ἀ­σφα­λῶς ναί, γι­α­τί ἡ χρι­στι­α­νι­κὴ πα­ρά­δο­ση δὲν ἀν­τί­κει­ται σὲ κά­θε προ­σπά­θει­α προ­ό­δου, ἀ­να­νέ­ω­σης καὶ ἐ­ξέ­λι­ξης. Γι­ὰ τοὺς Τρεῖς Ἱ­ε­ράρ­χες ἡ  ὀρ­θό­δο­ξη πα­ρά­δο­ση δὲν εἶ­ναι μό­νο στά­ση καὶ στρο­φὴ στὸ πα­ρελ­θὸν ἀλ­λὰ καὶ κί­νη­ση πρὸς τὸ μέλ­λον. Δὲν εἶ­ναι μι­ὰ ἱ­ε­ρὴ ἀρ­χαι­ο­λο­γί­α ἀ­πὸ δόγ­μα­τα, νό­μους, τύ­πους καὶ κα­νό­νες ἀλ­λὰ εἶ­ναι οὐ­σι­α­στι­κὰ ἡ ζω­ὴ καὶ ἡ πνευ­μα­τι­κὴ ἐμ­πει­ρί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

          Μα­κρι­ὰ ἀ­πὸ κά­θε συν­τη­ρη­τι­σμὸ καὶ αὐ­θαί­ρε­το νε­ω­τε­ρι­σμὸ ἔ­χον­τας θε­μέ­λι­ο τὴν φα­νέ­ρω­ση τῆς ἀ­λή­θει­ας τοῦ Θε­οῦ στὸ πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ, μπο­ροῦ­με νὰ δι­α­μορ­φώ­σου­με τὰ κρι­τή­ρι­α γι­ὰ τὸ σω­στὸ καὶ τὸ λαν­θα­σμέ­νο,  τὸ σπου­δαῖ­ο καὶ τὸ δευ­τε­ρεῦ­ον τῆς ὕ­παρ­ξης καὶ τῆς ζω­ῆς μας. Μό­νο ὅ­σο πι­ὸ κον­τὰ εἶ­ναι κα­νεὶς στὴν ἀ­λή­θει­α τοῦ Θε­οῦ, τό­σο πι­ὸ κον­τὰ εἶ­ναι στὸν ἄν­θρω­πο καὶ στὸν κό­σμο. Οἱ Τρεῖς Ἱ­ε­ράρ­χες εἶ­ναι προ­στά­τες τῶν Γραμ­μά­των ὄ­χι γι­α­τί ἔ­γρα­ψαν συ­στη­μα­τι­κὲς παι­δα­γω­γι­κὲς καὶ συγ­γράμ­μα­τα ἀλ­λὰ γι­α­τί μὲ τὸ ἔρ­γο τους καὶ τὴν ζω­ὴ τους ἀ­πέ­δει­ξαν ὅ­τι ὁ λό­γος τους εἶ­ναι δι­α­χρο­νι­κὰ ἐ­πί­και­ρος κα­θώς ὑ­πο­δει­κνύ­ει μι­ὰ ἀ­γω­γὴ καὶ μι­ὰ πο­ρεί­α ζω­ῆς γε­μά­τη νό­η­μα καὶ σκο­πό.

          Εἶ­ναι λοι­πὸν και­ρὸς νὰ ἀ­να­λο­γι­σθοῦ­με, ὅ­τι ἀ­δι­α­φο­ρή­σα­με γι­ὰ τὴν ὀρ­θὴ ἀ­γω­γὴ τῶν παι­δι­ῶν καὶ τῶν νέ­ων μας καὶ δὲν προ­σφέ­ρα­με τὸ σω­στὸ πα­ρά­δειγ­μα. Στὴ θέ­ση τῆς οὐ­σι­α­στι­κῆς παι­δεί­ας, ἐ­πι­βλή­θη­καν ἡ χρή­ση τῆς τε­χνο­λο­γί­ας καὶ ἡ ἀ­πο­μνη­μό­νευ­ση γνώ­σε­ων. Οἱ στα­θε­ρὲς ἀ­ξί­ες τῆς ζω­ῆς ἀμ­φι­σβη­τή­θη­καν καὶ πε­ρι­φρο­νή­θη­καν, γι­α­τί θε­ω­ρή­θη­καν πο­λὺ θρη­σκευ­τι­κὰ κα­τάλ­λη­λες γι­ὰ ἄλ­λες ἐ­πο­χὲς καὶ ὄ­χι γι­ὰ τὴν δι­κή μας ποὺ λα­τρεύ­ει τὴν ἄ­νε­ση, τὴν οἰ­κο­νο­μι­κὴ δύ­να­μη, τὴν ἡ­δο­νὴ καὶ τὴν φαι­νο­με­νι­κὴ ἐ­πι­τυ­χί­α. Καὶ σή­με­ρα εἰ­σπράτ­του­με τοὺς πι­κροὺς καρ­ποὺς τῶν ἐ­σφαλ­μέ­νων μας ἐ­πι­λο­γῶν μέ­σα ἀ­πὸ τὴν πο­λυ­συ­ζη­τη­μέ­νη κρί­ση σὲ ὅ­λα τὰ ἐ­πί­πε­δα καὶ τὶς πε­ρι­ο­χὲς τῆς ζω­ῆς μας.

          Ὡς Ποι­με­νάρ­χης τῆς το­πι­κῆς μας Ἐκ­κλη­σί­ας εὔ­χο­μαι νὰ συ­ναι­σθαν­θοῦ­με ὅλοι μικροὶ καὶ μεγάλοι τὴν εὐ­θύ­νη μας στὴν πα­ρά­δο­ση ποὺ κλη­ρο­νο­μή­σα­με. Νὰ θυ­μη­θοῦ­με ὅ­σα ξε­χά­σα­με καὶ προ­δώ­σα­με. Νὰ κρα­τή­σου­με ὅ­σα ἀ­πο­θέ­μα­τα πί­στης μᾶς ἔ­χουν ἀ­πο­μεί­νει, γι­ὰ νὰ ὑ­περ­νι­κή­σου­με τὰ ἀ­δι­έ­ξο­δά μας σέ μι­ὰ προ­ο­πτι­κή     ἐλ­πί­δας καὶ προ­ό­δου.

Μὲ πα­τρι­κὲς εὐ­χὲς

Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της σας

† Ὁ Κη­φι­σί­ας, Ἀ­μα­ρου­σί­ου καὶ  Ὠ­ρω­ποῦ Κύ­ριλ­λος